به دنبال روی کار آمدن شورای چهارم شهر، مردم نجیب و اصیل شیراز دلخوش از اینکه سرانجام پس از سال‌ها چند شیرازی که برای زادگاه خود دل می‌سوزانند و به آن عشق می‌ورزند وارد این تشکل شده و امید بستند به اینکه این‌بار به‌دور از جنجال‌آفرینی‌ها و تنش و درگیری و هیاهو و آنچه پیش از این به تلخی و سختی گذشت، مرکز تصمیم‌گیری این دیار پرآوازه از تصرف غریبه‌ها خارج شده و انبوهی از مشکلات و معضلات گریبان‌گیر همشهری‌های مظلوم و شهر ازکف‌داده، به‌تدریج رخت بربندند تا همانند اجدادمان بتوان نفسی راحت کشید و از گزند خرده‌فرهنگ‌های مهاجم غارتگر و آسیب‌زا در امان ماند.