دومین قسمت 

آیا چهارمین تراژدی شیراز به صحنه می‌رود؟  

 ای کاش تایید صلاحیت نامزدهای شوراهای شهرها و روستاها  در یک چارچوب حساب شده بود و این همه پایه و اساس تاییدهای داوطلبان ورود به چهارمین شورای اسلامی شهرها مبتنی بر سلیقه و برآمده از نظر افراد صورت نمی‌گرفت.  

تجربه تلخ و غمبار سه دوره گذشته شورا در این شهر، چند دسته شدن اعضا، سهم‌خواهی بعضی‌ها از شهرداران منتخب و غیرمنتخب خود!، در عین حال جمع ۱۱ نفره‌ای که بوده‌اند، این هراس را در دل شیرازی‌ها می‌اندازد که با این اوضاع و اوصاف، چگونه ۲۱ نفر از قبایل مختلف زمام امور شهر که البته در شهرداری محدود و محصور می‌شود را به دست خواهند گرفت؟

آیا بودجه سال شهرداری را باید هزینه این ۲۱ نفر با خدم و حشم و … آنان کرد یا قرار است اتفاقی دیگرگون رخ دهد؟

آیا باز هم شهردار منتخب این حضرات باید رضایت تنها این ۲۱ نفر را جلب کند یا انبوه شهروندانی که صدها مشکل شهری گریبانشان را گرفته است؟

و ای کاش و ای کاش شهردار شهر را خود مردم انتخاب می‌کردند تا به جای اینکه ریش او گیر ۲۱ نفر باشد، مطالبه‌گر سیل عظیم شهروندان محق و آرزومند آینده‌ای روشن می‌بود و آنگاه جسارت و جرات پاسخ‌گویی به رسانه‌هایی را می‌یافت که به رسالت خود پایبند هستند و مطالبات مردمی را دنبال می‌کنند و واقعیت‌ها را خالصانه با خلایق در میان می‌گذاشت و جز در پیشگاه رب جلیل در مقابل هیچ‌ بنده ناتوان و ذلیل و دنیاپرستی تعظیم و فروتنی نمی‌کرد.  

لشکرکشی قبیله‌ها برای تصرف شورای شهر شیراز 

این‌بار لشکرکشی غیر شیرازی‌ها برای به دست گرفتن شهری که تصرف عدوانی شده و اهالی اصلی آن که خاک آبا و اجدادی‌شان است، در اقلیت مطلق به سر می‌برند، با حملات شدیدتری مواجه شده، انگار که قرار است همین اقلیت مطلق را نیز از دیارشان بیرون کنند و قصه پر غصه فلسطین بار دیگر در این شهر به غربت کشیده شده بازخوانی شود.

قدرت شهر در اختیار کسانی است که مصونیت قومی و قبیله‌ای دارند و همین امر موجب در معرض تهدید جدی قرار گرفتن امنیت شهر و حق و حقوق شهروندان محق آن شده است، چراکه در انجام هر تخلف و تجاوزی مورد حمایت به شدت متعصبانه هم‌قبیله‌ای‌های خود قرار می‌گیرند و روز به روز گستاخانه‌تر دست به هر کاری که دلشان می‌خواهد می‌زنند و برای فروکش کردن عقده حقارت تاریخی خود ناجوانمردانه و مافیایی بر سر این مردم غریب افتاده در دیار خود آن می‌‌آورند که مغولان نیز اینچنین نکردند و ….

دردآورتر از هر چیز اینکه از دین و باورهای پاک اسلامی خرج کرده و به این‌گونه سخنان واقعیت‌گرایانه مهر ناسیونالیستی می‌زنند اما خود در عمل دست صهیونیست‌ها را از پشت بسته و کارهای خود را برآمده از شرع مقدس جلوه می‌دهند.

در جاه‌هایی بدون داشتن «گذرنامه لهجه و زبان ویژه» هیچ‌گونه حقوقی را برای دیگران قائل نمی‌شوند به نحوی که متخلف و گناهکار را تبرئه و محق و مظلوم را محکوم کرده و با وی آنچنان رفتاری می‌کنند که گاهی انسان بیش از پیش، آرزوی شهادت می‌کند!

برگردیم و تا بیش از این کار دست خود نداده‌ایم از این موضوع گذر کرده و به وضعیت نامزدهای شورای چهارم بپردازیم.

تشکل‌های خلق‌الساعه با نام‌هایی که یک‌شبه تعیین شده و از همه مضحک‌تر و در عین حال رنج‌آورتر، ائتلاف‌هایی که طی چند روز مرتبا در هم‌تنیده می‌شوند، به طور مثال ائتلاف چلوکباب با ائتلاف کله پاچه ممزوج شده و به ائتلاف دیزی مبدل می‌شود و خلایق نظاره‌گر را متعجب و متعجب‌تر، سردرگم و سردرگم‌تر می‌کند.

مشخصات بسیاری از این نامزدها را که البته برخی با هدف نامزدی از نوع زوج و زوجه!! پا پیش گذاشته‌اند، می‌خواندم، برایم آشکار شد که بعضی‌ها این نهاد مردمی را با موسسه کاریابی عوضی گرفته و سودای نان و آب دارند.

و در این میان تشکل‌های ریشه‌دار و شناسنامه‌داری که با قدمتی طولانی و تجربیاتی ارزشمند با برنامه و هدف مشخص و سابقه روشن پا به میدان نهاده‌اند، در لابلای انبوهی از نام‌ و نشان‌های مجهول و مجعول گم گشته و در فضای گرد و غبار گرفته مغفول می‌مانند.

ولخرجی‌های افراطی برخی، به نمایش گذاشتن تیپ و ریخت و قیافه گروهی دیگر که گاهی ژست‌ها را کمدی می‌نمایاند، هاله‌‌ای از ابهام و سرگردانی را بر سر این دیار غریب‌نواز پدیدار می‌سازد.  

و اما بعد….

حضور انبوه مردمی که برای انتخاب رئیس جمهور خود با گزینشی غنی منتج از شناخت‌های صورت گرفته‌ای که این بار صدا و سیما برای آن سنگ تمام گذاشت، پای صندوق‌های اخذ رای، این شانس را برای نامزدهای چهارمین شورای شهر فراهم کرده است تا سرانجام خلایق مصمم و محکم در انتخاب رئیس دولت یازدهم، گوشه چشمی هم به آنان داشته باشند.

فرصت فقط و فقط یک‌هفته‌ای نامزدهای شورای چهارم و ارائه مشتی کاغذ و عکس چهار رنگ و البته گاهی همراه با چلوکباب و … نمی‌تواند آن شود که باید بشود.

این وضعیت باز هم و باز هم فرصت شورای این شهر را به قوم‌ها و قبیله‌ها و تک‌رایی‌ها می‌دهد و همان آش و همان کاسه!!! و به صحنه رفتن چهارمین تراژدی شیراز!!

ادامه دارد