پَس از انتخاب …

همان‌گونه که پیش‌تر گفتیم، انتخابِ پزشکیان با اَماواگرهای بسیاری روبه‌رو خواهد بود.

دولت و یا دولت‌های در سایه که همواره بخش قابل‌توجهی از قدرت را در دست دارند، هر جا که منافع خود را درخطر حس کنند، دولت رسمی و منتخب مردم را با چالش‌های جدی درگیر خواهند کرد و اجازه نخواهند داد، برگزیده‌ی بخش بزرگی از مردم، نفس راحتی بکشد و به امور محوله‌ی خود بپردازد که مصداق ضرب‌المثل «دیگی که برای من نمی‌جوشد …»، خواهد بود.

از سوی دیگر پناه برده‌ها و دل‌بسته‌های به بیگانه که از پزشکیان انتظار براندازی دارند و همواره با تشخیص‌های افتراقی دچار سردرگمی بوده‌اند نیز با نسخه‌پیچی‌های توهمی، بخشی از جامعه که از سواد رسانه‌ای لازم برخوردار نیستند را به ضدیت وامی‌دارند و دچار تردید و ابهام می‌کنند.

و اَما …

چنانچه دولتِ پزشکیان خود را سرگرم مهره کاری و تغییر و تعویض‌های مورد انتظار اصلاح‌طلب‌ها کند، چشم برهم زدن دوره‌ی او به پایان می‌رسد و نمی‌تواند حتی اندکی از وعده‌های خود را محقق کند.

فراموش نمی‌کنیم که پزشکیان در مناظره‌ها و مستندهای خود، همواره بر غیروابسته بودن به باندها و جناح‌ها تأکید کرد و نشان داد که به پایان جولان دهی ویرانگرِ اصولگرایان و اصلاح‌طلبانِ تاریخ‌مصرف گذشته، اعتبار ازدست‌داده و آویزان شده، پی برده است و بر همگرایی جامعه تاکید کرد.

و اصلی‌ترین نکته …

پزشکیان نباید پنجاه‌درصد ناراضی‌های قهر کرده را نادیده بگیرد و به شمار آنان بیفزاید.