هجوم بیامان شایعاتی که در فضای مجازی روح و روان جامعه را منجمد میکند و گماشتگان بسیارِ بیمزدومواجب و شیرینعقلی را نیز دارد، بمباران شبانهروزی شبکههای ماهوارهای که حتی یک خبر خوشآیند را در مورد کشور ما منتشر نمیکنند، فیلمها و سریالهای پر از غم و غصهای که محصول مسموم صداوسیماست، چهرههای عبوس شماری از بهاصطلاح مجریهای خودمحور و مصاحبهشوندهها در سیما، میدانداری افکار متحجرانهی مخالف شادی و نشاط اجتماعی و فردی و همچنین سلبریتیهای پوشالی و توخالی، چندبرابر بودن مناسبتهای اندوهگین نسبت به روزهایی که باید خوشحالی کرد، مبدل کردن آیینهای شاد به اندوهناکی و انجماد، تضاد آشکار قوانین جاری با عرف معمول در سطح جامعه، تفسیربهرای شماری از قوانین با عناوینی مانند نظر کارشناسی، حاکمیت مدرک بر علم و دانش، اشغالگری آقازاده و خردهآقازادههای کودن و بیخاصیت و …….، همراه با فشارهای اقتصادی و معضلهای فرهنگی و اجتماعی و ….. همه و همه زمینهساز خشونت، عصیان، بیتابی، خودخواهی، بیتفاوتی، ناامیدی و …. را درسطح جامعه بهویژه در قشر جوان پدیدار کرده است.
این وضعیت همان زمینهی مطلوب رقبا و تمامیتخواهان در سطح کشورهای همسایه و جهان شده که دیگر نیازی را به حملههای نظامی احساس نمیکنند و درست مانند ترورهایی که یا بیولوژیک شده و یا درحال رفتن به سمت آن هستند، مقصد خود را دنبال میکنند.
امروزه برای به ضعف کشیدن و یا متوقف کردن قطار توسعه ملتها و کشورها، سادهترین و بیهزینهترین راه را ترور روحیهی قشرهای گوناگون جامعه با نفوذ در میان آنان برگزیدهاند بهطوریکه تاکنون موفق به فراری دادن نخبگان و افراد مؤثر و مفید جامعه نیز شدهاند.
با یک نگاه ساده اما عمیق میتوان به واقعیتهایی پی برد و دریافت که ایران عزیز ما با اینهمه منابع سرشار خداداد، داشتن سرمایههای کمنظیر و بینظیر انسانی چشمگیر و موقعیتهای استثنایی و …. چرا با اینهمه مشکل و معضل دستبهگریبان شده و باید از خود پرسید که آیا این وضعیت مطلوبِ چه کسانی و چه کشورهایی است!؟
ثبت دیدگاه