تنگناهای کرونایی و فرصتهای خودارزیابی
گرچه نگرانی از فراگیری کرونا ما را به خانهنشینی واداشته، اما فرصتهایی را نیز فراهم آورده تا بهدور از دلمشغولیهایی که گاهی بهمراتب مخوفتر و ویرانگرتر از این ویروس جهانگیر است، به ارزیابی خود در زمینههای گوناگون بپردازیم و به واقعیتهایی که آنها را از دیدرس خود راندهایم، نزدیک شویم.
فرصتی بهدست آمده تا ببینیم در چه ردیفی از جدول گستردهی زندگی در این جهان بیتوقف و شتابان قرار گرفتهایم و چه مسیری را دنبال میکنیم.
بررسی کنیم تا دریابیم که زدوبندها و بهاصطلاح زیرآبیها، دلبستگیهای هیچوپوچ به سِمَت و عنوانهای دوروزه و زودگذر و … ما را به کجاها کشانده است.
بیندیشیم که دنیای بیسروته و افسارگسیختهی مجازی چه مقدار از زمانهای ارزشمند و بازنَگَشتنیِ عمر ما را با اباطیل و اراجیف خود به بیهودگی و بیحاصلی برده است و چه بهرههایی را از بخشهای متقن و مطمئن آن بردهایم.
میزان و سطح سواد بهداشتی، تغذیهای، ورزشی و تفریحی،رسانهای، شهروندی و … خود را مورد ارزیابی قرار دهیم و سبک زندگی خود را با دانستهها و بایستههای مبتنی بر دانش روز، بسنجیم.
داشتههای خود را با خواستههای خود کنار هم بگذاریم و افق آینده و مسیر حرکت بهسوی اهداف را مشخص کنیم.
چگونگی ارتباطات اجتماعی خود را با همسایگان، همکاران و …. مورد سنجش قرار دهیم و به اِصلاح کَژرویها بپردازیم.
با خود بیندیشیم و از خود بپرسیم که رمزوراز پیشرفت و توسعهی کشورهای بهاصطلاح جهان اوّل، برخورداری از چه ویژگیهایی بوده است.
و از همه مهمتر و اصلیتر اینکه به این نکتهی اساسی توجه و دقت کنیم که میزان مطالعهی مفید و اثربخش کتابهای ارزشمند، بهطور دقیق و عمیق به کیفیت زندگی در حال و آیندهی ما و جامعهی ما ارتباط تنگاتنگی داشته و خواهد داشت و زدودن زنگارهای ذهنی و فکری را از خود آغاز کنیم.
ثبت دیدگاه