از رُخدادهای سال ۱۴۰۱ درس بگیریم
بدون تردید یکی از شرایطِ تکیهبرعقلانیت برای هر فرد، جامعه، مسئول و…. درس گرفتن و عبرتآموزی از آنچه گذشته و روی داده است.
در سالی که گذشت رخدادهای تلخ و شیرینی را تجربه کردیم که پیشازاین، موارد مشابه و نزدیک به آنها را نیز از سر گذرانده و در حافظهی خود جای دادهایم.
چنانچه بخواهیم بهطور مختصر و مفید به رویدادهای سال ۱۴۰۱ بپردازیم، باید به واقعیتهای تجربهشده توجه و دقت لازم را داشته باشیم.
*محوریترین و اساسیترین نکتهای که مسئولان ریزودرشت کشور باید آویزهی گوش خود کنند، توجه دقیق و عمیق به اعتراض و ابراز خشمِ بخش گستردهای از جامعه به نابسامانیهای اقتصادی، میزان بالا و خوفناک بیکاری، تورمِ افسارگسیختهی ناشی از عملکرد دولتها، تبعیض و تضاد در تقسیم هم ثروت و هم فقر در جامعه توسط آویزان شدهها به قدرت و سیستم رانتی و دخالتهای ناآگاهانه و متعصبانهی خشونتآمیز در زندگی خصوصی و باورهای متنوعِ طبیعی مردم و بهروز نکردن قوانین مُندرس، پوسیده و کَپَکزده است که هرگز با شعار و وعدههای بدون برنامه و پایه و فقط با برپایی یک یا چند راهپیمایی، قابلحل و فصل نبوده و نخواهد بود.
*همچنین آنسوی آبیها و دلبستگان و وابستگان به بیگانه نیز باید بدانند که تجربهی تلخ و زهرآلودِ مردم فهیم و شریف ایران از سابقه و گذشتهی بیگانهها بهویژه قدرتهای جهانی، تکیهبر داخل و مردان و زنان غیرتمند هموطنی را سفارش و پیشنهاد میکند که شجاعانه و غیرتمندانه برای آینده درخشان و افتخارآمیز ایران عزیز سینه چاک داده و بر روی پای خود ایستاده و مصمم و استوار برای بهبودی اوضاعواحوال میهن و هممیهن، از هیچ کوشش و جانفشانی دریغ نکرده و نمیکنند.
رخدادها به ما آموختند که این ملت فهیم، نه دلِ خوشی از آقازادههایی که درواقع ننگ زاده هستند و نه شاهزادههایی که سالها با غارتِ ثروتِ مردم و پناه بردن به بیگانه، جز خور و خواب و ادعاهای پوچ و البته تمسخُرآمیز، هنر دیگری ندارند و نه به سازمانهای مخوفی که پایه و اساس تشکیلات آنها، ترور و آدمکشی، بمبگذاری در میان مردم، حرکات ایذایی، وطنفروشی، تجزیهطلبی و …. بوده و هست، هیچ اعتنا و توجهی نداشته و ندارند و آنها را هرگز به رسمیت نشناخته و نمیشناسند و به همین دلایل روشن است که شیرازهی مداخلههای آنان در مدتزمان کوتاهی از هم گُسست و بر سرِ تقسیمِ مضحکِ قدرت نیز به جان یکدیگر افتادند!
ثبت دیدگاه