پیامدهای کرونایی و چالش‌های پیش رو

 

چنانچه بپذیریم که کرونا واکنش طبیعت هوشمند به آسیب‌های وارده از بشر به خود است، بنابراین باید در قطعیت واکنش‌های دشوارتر و پیچیده‌تری در آینده از این سیستم گسترده‌ که هم سلامتی و هم بیماری تمام موجودات را در دست دارد، تردید نکنیم و با این‌گونه سبک زندگی خود را وفق دهیم و تلاش کنیم چرخه‌ی طبیعی را با ندانم‌کاری‌های ناشی از خودخواهی و ناآگاهی دچار اختلال و اخلال نکنیم.

 

و اما پیامدهای خانه‌نشینیِ کرونایی

 

با توجه به اینکه سال‌هاست که از داشتن خانه‌های باصفا، دل‌انگیز و پر از رمز و راز و بدون مُشرفیِ گذشته با کوچه‌های افقیِ سرشار از مهر و معنویت و آسودگی، محروم شده‌ایم و خوابگاه‌هایی تنگ و پرتنگنایی با کوچه‌های ناامن عمودی به‌نام آپارتمان را به تقلید کورکورانه از فرنگ بدون فرهنگ آن، به‌خود تحمیل کرده‌ایم و برخلاف قدیم به دوری و فرار از کاشانه‌‌های دلگیر و ملال‌آورِ خود خو گرفته‌ایم، بنابراین در این مدت خانه‌نشینیِ اجباری کرونایی با چالش‌های بسیاری مواجه شده‌ایم که پیامدهای تلخی را با خود به همراه داشته و خواهد داشت.

بر اساس آمار مطالعه‌شده‌ی مراجع رسمی، شمار اختلافات خانوادگی رو به فزونی نهاده، با افزایش وزن به‌ دلیل پرخوری‌های عصبی و بی‌تحرکی و بیماری‌های ناشی از آن مواجه شده‌ایم، به تعداد افسرده‌های جامعه به‌مراتب اضافه شده، بسیاری از درآمدها به‌شدت پایین آمده و یا به صفر رسیده، به‌جز انگشت‌شماری موجر که ثروتمند و بی‌نیاز هستند و توانایی بخشش اجاره‌بهای اماکن تجاری و یا مسکونی خود را دارند، بسیاری از موجرانی که خود نیز بدهکاری‌های متعددی دارند، دعاوی با مستاجرانِ خود را طرح خواهند کرد و ورودی پرونده‌ها به مراجع ذی‌ربط به‌صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت.

چنانچه برنامه‌ریزی‌های جدی و اساسی ازسوی دولتمردان صورت نگیرد، با افزایش فقر و فلاکت و تبعات دردناک و هولناک آن روبه‌رو خواهیم شد.

آزادی زندانیانی که البته در وضعیت و موقعیت کنونی اجتناب‌ناپذیر بود نیز ما را با مخاطراتی مواجه خواهد کرد.

اما آنچه کشور را از تمام این تهدیدها و خطرها می‌تواند مصون و محفوظ نگه دارد، برنامه‌ریزی‌های کارشناسانه و علمی و به‌دور از نگاه‌های خشن و بی‌رحم سیاسی و تخصیص بودجه‌ی اضطراری کافی و واقعی ازسوی دولت است که دراین‌صورت می‌توانیم به‌خوبی از این دوره‌ی تلخ و درعین‌حال عبرت‌آموز گذر کنیم.

نکته قابل تاملی نیز که همگی ما به‌عنوان انسان ژرف‌‌بین و آینده‌نگرِ این کره‌ی خاکی نباید هرگز فراموش کنیم، همراهی و همگامی و هماهنگی با طبیعت است که درغیراین‌صورت باید منتظر مصیبت‌های سخت‌تر و تلخ‌تری در آینده‌ی دور و نزدیک نیز باشیم.