اصول انقلاب در مسلخ ریاکاران خودکامه

رسول مکرم اسلام (ص) دلیل مبعث خود را «تکمیل مکارم اخلاق» اعلام کرد و تمامیت اصول اسلامی را بر این پایه استوار دانست، به این معنی که هر امری تهی از مبانی اخلاقی، در مختصات دین مبین نمی‌گنجد و فاقد هرگونه وجاهت مشروع است.

بر همین اساس، مبارزات نزدیک به ۱۰۰ ساله مردم خداجوی ایران، انقلاب اسلامی را در سال ۱۳۵۷ شکل داد تا نیت‌ها، رفتارها و کردارهای خدایی در زندگی ما هویدا باشد و ریا و تظاهر به دین، جای خود را به خلوص و زلالی دهد و …..

امروز با پشت‌سر گذاشتن نزدیک به چهار دهه از انقلاب مردم شرافتمند ایران، علاوه‌بر بازگشت به عقب در مواردی نیز غلیظ‌تر و مشمئزکننده‌تر، شاهد ذبح و کنده‌شدن تدریجی تکه تکه از تنه زخم‌خورده اصول انقلاب هستیم که مشتی خودکامه برای رسیدن به قدرت و ثروت حاضر شده‌اند، شرافت انسانی را در قالب‌های متظاهرانه و پوشالی در مسلخ سیاست‌بازی و سیاه‌کاری قربانی کنند.

هیچ چیز جز کسب قدرت و پول برای این ریاکاران مؤمن‌نمای خدانشناس اهمیت ندارد و می‌بینیم که آن‌چنان در خودکامگی فرو رفته‌اند که حتی با نماز خدا بازی می‌کنند و آن را وسیله‌ای برای پوشش بر روی قلب سیاه و تاریک خود قرار داده‌اند.

رسانه را به‌نام انقلاب و اسلام و دین و … راه‌اندازی می‌کنند تا به‌‌کام مشتی مفت‌خوار بی‌خاصیت مدعی و لات سیاست‌باز و رانت‌خوار شود با این خیال خام که می‌توانند به روند گندیده و متعفن شده خود ادامه دهند و گلیم موریانه‌خورده و نخ‌نما شده ریاکاری را فرش مستحکم فرض کرده غافل از اینکه دیگر نمی‌توانند بر روی آن بنشینند و ادای عابدان را درآورند.

برای دستیازی به اهداف خودمحورانه حاضرند انقلاب را قلع و قمع کنند و بدیهی‌ترین پایبندی‌های انسانی را زیر پا بگذارند و نادان‌تر از آن هستند که بفهمند حداقل امروزه «شترسواری دولا دولا نمی‌شود».

از نیت پاک و خالص افرادی که دل در گرو انقلاب دارند با شگردهای گوناگون سوءاستفاده می‌کنند و آنان را به بیگاری و کار کردن رایگان می‌کشانند و با به‌کارگیری الفاظ و اصطلاح‌هایی که معمولا متدینان به‌کار می‌برند، سر خلق بی‌گناه و بی‌ریای خدا را با صدها دروغ و دغل شیره می‌مالند تا بتوانند بیشتر و افزون‌تر جیب خود را پر کنند و به محض اینکه احساس کردند این افراد به نیت شوم آنان پی برده‌اند، با بی‌شرمی و وقاحت تمام با آنان رفتار می‌کنند و جالب اینکه مدام در رسانه خود از استثمار مردم و حقوق جامعه و … داد سخن سر می‌دهند!

در هنگامه‌ای یک دولت باید هر گندکاری هم که کرد «کریمه» جلوه داده شود و در زمانی دیگر در هر صورت و به هر ترتیبی که شده حق و ناحق، خوب و بدش سیاه‌نمایی شود و در این میانه چیزی به‌نام اخلاق رسانه‌ای مفهومی ندارد، چراکه بنا بر فتوای این دزدان دین خدا، این شگردها! در راستای رضای خداوند است!!!

غافل از این هستند که مردم به‌خوبی اهداف آنان را تشخیص می‌دهند و فقط معیشت خود را در نظر می‌گیرند و وضعیت را همواره در هر دوره‌ای قیاس می‌کنند و نیازی به یاوه‌گویی‌های از سر قدرت‌طلبی و تمامیت‌خواهی و دروغ‌پردازی و ریاکاری ندارند چراکه به‌موقع نسبت به فشارهای وارده بر زندگی خود واکنش نشان می‌دهند و قصد و غرض سیاست‌بازان دین‌ندار را نیز می‌دانند.

پلشتی را به جایی رسانده‌اند که به خون شهید قسم دروغ می‌خورند و راه مکر و توطئه را می‌پیمایند و این بدبخت‌ها ذره‌ای به مکر خدای منان فکر نمی‌کنند و نمی‌فهمند که زندگی‌شان سراسر اضطراب و تلاطم شده و رب جلیل آنان را به خود واگذار کرده و لذت صدق، صفا و آرامش دورن را از دست داده‌اند.

نادان‌تر از آن هستند که بدانند صاحبان راستین اندیشه و قلم که دارای قدرت تولید محتوا هستند، گرچه به‌شدت از امنیت شغلی فاصله دارند اما جز پروردگار دانا و توانا کسی را یارای گرفتن امنیت حرفه‌ای آنان نیست، علاوه‌بر اینکه به مدد فناوری‌های روز، نیازی به سر خم کردن در مقابل انحصار رسانه‌ای ندارند و به‌خوبی می‌توانند از داخل و خارج کشور به رسالت خود و روشنگری ادامه دهند، همان‌گونه که می‌بینیم بستر فعالیت برای آزاداندیشان غیروابسته که به عشق میهن و مردم خود برای اعتلای آنچه در راه رضایت پروردگار باشد در فضای مجازی فراهم آمده است.

کوردلان نادان هنوز نفهمیده‌اند که زمان حذف و خاموش کردن صدای افراد آزاده به سر آمده و دوران حاکمیت منطق و استدلال و گفت‌وگو است، نه تهاجم و سرکوبی، خفقان و ….

امروز فضای رسانه با مدیریت انسانی قابل تنفس است و نه حتی مدیریت سازمانی، تا چه رسد به مدیریت نظامی!!! و به وضوح نفوذ نماینده اسبق و احمق شکست خورده و منفور شده مردم شیراز که هم‌ولایتی‌گرایی او بر همگان اثبات شده است و همچنین گروهکی که مردم این شهر آنان را تروریستی می‌دانند، در این رسانه، از بی‌دروپیکری و غیرحرفه‌ای بودن و نفوذپذیری آن حکایت دارد.

امروز در جهان بحث حقوق بشر به شدت مطرح است و زیر پا گذاشتن این حقوق شاخ و دم ندارد، اینکه حرمت انسان‌ها را بشکنند، پایمال کردن حقوق بشر محسوب می‌شود، اینکه صدای منتقد را با ترفندهای غیرانسانی بخواهند خاموش کنند، لگدمال کردن حقوق بشر است، این‌که از وضعیت نابسامان اقتصادی کشور سوءاستفاده کنند و جماعتی را با فریب و نیرنگ به بیگاری بکشند و تمام حقوق شرعی و قانونی آنان را با جبر و اهرم‌های مختلف فشار از میان بردارند، نادیده گرفتن حقوق بشر است.

همان‌گونه که می‌بینیم حقوق حقه بازنشستگان زیر سُمِّ حیوان‌صفتان لگدکوب می‌شود، پایمال کردن مسلم، آشکار و رنج‌آور حقوق بشر است و «کار» که حق اجتناب‌ناپذیر مردم به‌ویژه جوانان مشخص و تعیین شده، به وادی بی‌خیالی و بی‌مسؤولیتی سپرده می‌شود، نادیده گرفتن حقوق بشر است و از همه ننگین‌تر این‌که به‌نام رسانه مردمی و دینی!، با اجیر کردن افرادی که از روی ناچاری از مار به اژدها پناه برده‌اند، دست به استثمار مدرن با کلاه شرعی! انسان‌ها می‌زنند، قبیح‌ترین و کثیف‌ترین نوع پایمال کردن حقوق بشر است.

و تاسف‌بارتر و دردناک‌تر از همه این‌که برای سرپوش گذاشتن بر روی اعمال و نیات شوم خود تلاش می‌کنند تا اصلی‌ترین و محوری‌ترین ارکان نظام را هزینه کنند که البته و صد البته زهی خیال باطل!

تمام مملکت را بی کم‌وکاست برای خود می‌خواهند و تصور می‌کنند کشور پادگان است و مردم سرباز هستند و هر موقع که دستور به‌خط شدن بدهند همگان اطاعت کرده و صف می‌کشند تا گوش به‌فرمان این حضرات ناشناس و مخفی‌شده در تاریکی‌ها!!! باشند.

قانون برای این افراد دکور و تزیینی است و می‌بینیم که حتی برای تعیین رکن‌ترین و اصلی‌ترین فرد، دست به انتصاب می‌زنند!!!

چیزی به‌نام پاسداشت خدمات افراد طی سال‌های دراز، برای این بی‌ریشه‌ها مفهومی ندارد و از اخلاق و پایبندی به اصول انسانی آن هیچ‌گونه درکی ندارند که البته همواره به‌دنبال کسانی می‌گردند که لایق آنان هستند و به قول معروف «خلایق آنچه لایق»، و تردیدی نیست که:

اقوام روزگار به اخلاق زنده‌اند                       قومی که گشت فاقد اخلاق مردنی است

و کلام آخر این‌که:

هزاران بار خدای منان را شکر که ما را عاقبت‌به‌خیر کرد و عدو را سبب رهایی قرار داد!