در چند دههی اخیر شاهد پدیدهی شومی شدهایم که برگزیدن عنوان «مشاغل کثیف!» حداقل نسبت منفورِ درخور آن است.
گروهی با وطنفروشی، جاسوسی و سرسپردهی بیگانگان شدن، نان پلیدِ آغشته به خونِ زخم زدنِ به میهن و هممیهن را میخورند و از افراد و یا مجموعههای مافیایی غارتگر تغذیه میشوند، گروه دیگری نیز در داخل سلاطین فقر و فلاکت نامیده میشوند، چراکه تنها در وضعیت تحریم میتوانند به چپاولگریهای خود ادامه دهند و درواقع عملکردشان بهمراتب از جرم و جنایت فراتر است.
این پدیدهی شوم در خروجی خود انواع و اقسام بدبختیها، تلخیها، محرومیتها و …. را دارد و خسارتهایی که وارد کرده و میکند، هرگز قابل جبران نبوده و نخواهد بود.
و اما ……
دردناکتر از همه، همراهی و هماهنگی نادانی و ناآگاهی با این پدیدههای ویرانگر است، چراکه از گماشتگی رایگان و بیمزد و مواجب ابلهان برخوردار شده و نافهمی ناشی از تعصبهای کور، بزرگترین و بهترین حامی آن محسوب میشود.
این پدیده زایش ریا، تزویر، چاپلوسی، خودفروشی و چلشته خواری و بسیاری از مشاغل شرمآور و ننگین را نیز در پی داشته و دارد، بهگونهای که زشتی مشاغل انگلی رایج دیگر، پای به رنگ باختن گذاشته است.
ثبت دیدگاه