شیراز، بازیچه نوچه‌لات‌های سیاست‌زده

در باورهای سیاسی در سطح کشور به‌طورمعمول، دو نوع نگرش وجود داشته که هنوز برای بسیاری که حتی خود را طرفدار هر یک از این دو باور سیاسی می‌پندارند تعریف مشخص و روشنی ارائه نشده است، از این رو هر فردی به ظن خود که متاسفانه بیشتر با نگاه‌های سطحی و آبکی توامان بوده، خود را جانبدار هر یک از این دو نگاه دانسته، درصورتی که گاهی اشخاصی به اسم اصلاح‌طلب، در واقع از مدعیان اصولگرایی به مراتب اصولگراتر مشاهده شده‌اند و همین‌طور عکس این موضوع نیز بارها دیده شده است.

البته در این معرکه غبارآلود افرادی نیز در طول تاریخ انقلاب، به خیال خود زرنگی کرده و به نسبت جهت وزش باد، مانند کاهی بی‌اراده و بی‌ارزش خود را با اوضاع و احوال روز تطبیق داده‌اند و به‌اصطلاح متداول، همواره «به‌روز!» بوده‌اند و به هرجایی و …. سیاسی شهرت یافته‌اند.
اما منفورترین، شوم‌ترین و سیاه‌ترین افراد در این فضای تیره و تار، نوچه‌لات‌های سیاست‌زده بی‌سیاست و سبک‌سری هستند که روش و منشی را جز باج‌خواهی و اوباش‌گری نمی‌شناسند و درعین‌حال بی‌سوادی و کم‌سوادی و در نهایت بی‌فرهنگی به قبای یک جریان خاص آویزان می‌شوند و از ساده‌لوحی مسئولان ساده‌اندیش و بی‌تجربه سوءاستفاده می‌کنند تا از این نمد برای خود کلاهی بدوزند.
این باج‌خورها گاهی با عنوان مشاور و در مواقعی با عناوین دیگر رسمی و غیررسمی کاسه‌لیس طغارهای شکسته‌ای می‌شوند که از بد روزگار به زمین افتاده‌اند و زمینه را برای لفت و لیس این‌گونه افراد فراهم کرده‌ است.
و یا برخی از افراد بی‌سواد توخالی و پوشالی که هر از چندی خود را به رسانه‌ای آویزان می‌کنند و درعین حال بی‌محتوایی ژست‌های زورنالیستی می‌گیرند و طوری وانمود می‌کنند که اهل قلم و اندیشه هستند در صورتی که به‌هیچ عنوان اثری غیر کپی و واقعی از این پوشالی‌ها هرگز مشاهده نشده است.
شاید گناه این پدیده شوم را بتوان به گردن برخی از مسئولان رسانه‌ها و اداره‌های متولی انداخت که به‌دلیل ارزانی شخص! حاضر می‌شوند هر دختر ترشیده‌ای که از پدر و مادر خود قهر کرده را بپذیرند و نام مقدس خبرنگار را بر روی این‌گونه افراد بگذارند و به قشر والا و وارسته خبرنگار عملا توهین و دهن‌کجی کنند.
اخیرا از تشکیل جلسه‌ای توسط تازه‌کاری با عنوان رئیس روابط عمومی و بین‌الملل!!!؟؟؟ یک نهاد دولتی مطلع شدیم که در آن یکی دو عقب‌افتاده فرهنگی، آنچنان ضعف خود را نسبت به عدم تحمل یکی از رسانه‌های فعال و مطرح به نمایش گذاشتند که هم موجب خوشنودی متصدیان آن رسانه به دلیل عمق اثرگذاری فعالیت خود شد و هم موجبات تاسف بزرگان این استان را به‌خاطر حاکمیت لات‌ها در این‌گونه جلسات فراهم آورد.
وقاحت و بی‌آبرویی را به جایی رساندند که برادر شهید بزرگواری را در این جلسه به سخره گرفتند و در عین حال اینکه وی را با عنوان دیگری و به اسم جلسه‌ای متفاوت با این جلسه دعوت کرده بودند، با نمایش تئاتری مضحک و بی‌محتوا، وانمود کردند که این شخص محترم بدون دعوت آمده است!!!
چند روز گذشته در تهران برای حضور در مجمع عمومی یکی از احزاب ریشه‌دار و بزرگی با پیشینه بیش از ۵۰ ساله که بنیانگذار آن امام راحل بوده‌اند و بدون هیچ تردیدی از ستون‌های محکم و مستحکم تشکیل حکومت محسوب می‌شود و در این مجمع هزاران نفر از مسئولان این حزب از سراسر کشور شرکت داشتند، چشمم به آقای عارف نامزد ریاست جمهوری این دور افتاد که از وی برای حضور در این مجمع عظیم دعوت شده بود.
راغب شدم تا نظر ایشان را در مورد وضعیت فارس و شیراز جویا شوم که پس از اینکه اوضاع و احوال این استان به‌ویژه شهر  تاریخی شیراز را تشریح کردم، تاسف خورد از اینکه برخی خود را به جریان اصلاح‌طلبی می‌چسبانند که هدفی جز سهم‌خواهی ندارند و این‌گونه افراد را اصلی‌ترین دشمن خود دانست و از آنان به‌عنوان عوامل واقعی سیاه‌نمایی این جریان یاد و تاکید کرد که ما از دوستان اصولگرای خود هرگز مانند این چسبنده‌های ویژه‌خواه صدمه نخورده‌ایم.
جالب اینکه نماینده رئیس جمهور شرکت کننده در این مجمع بزرگ نیز مطالب مشابه آقای عارف را در گفت‌وگو با من بیان کرد.
حال به مسئولان این استان صمیمانه و دوستانه پیشنهاد می‌کنم که از این نوچه‌لات‌های سیاست‌زده بی‌سیاست و بدنام که کارنامه سیاه آنان در مقابل مردم این استان به‌ویژه شیرازی‌های اصیل و نجیب گشوده است و رفتار قبیحانه و وقیحانه این پوشالی‌ها در این شهر که تیتر اصلی روزنامه‌اشان کپی مطالب بی بی سی بخش فارسی بود، هرگز فراموش نمی‌شود، دوری کنید، چراکه فارس مظلوم آنچنان غرق در مشکل و معضل شده که شایسته و عاقلانه نیست وقت و انرژی مسئولان توسط این بی‌مایه‌های بی‌ریشه تلف شود.
این استان در تب کشنده رکود و گرانی توامان می‌سوزد، جوانان تحصیل‌کرده و نجیب شیرازی بیکار و خانه‌نشین شده‌اند که صبر و تحمل آنان کم‌کم‌ درحال به‌سر آمدن و تولید انفجار است، مردم این استان و شهر در تهیه ابتدایی‌ترین مایحتاج ضروری خود مانده‌اند، فشار زندگی بر اقشار تاثیرگذار به‌ویژه خبرنگاران واقعی تحمل‌ناپذیر شده، آمار طلاق و به‌ویژه طلاق عاطفی و فروپاشی خانواده‌ها در اثر سهل‌انگاری مسئولان ذی‌ربط بیداد می‌کند، کم‌کم اخلاق از زندگی‌ها رخت برمی‌بندد و فقط در داستان‌ها و قصه‌ها کاربرد می‌یابد، آلودگی‌های هوایی و صوتی جای خود را به برند تاریخی شیراز می‌دهد به‌طوری که دیگر خوش بودن آب و هوا در اثر ترافیک شوم و مرگبار و سرطان‌زا به تاریخ می‌پیوندد و صدها نکبت و بدبخی دیگر که گریبان‌گیر شهر و استان شده و همه و همه ناشی از وجود نحس همین لات‌های سیاست‌زده بی‌سیاست چسبیده به چپ و راست است که از کوچک‌ترین تربیت خانوادگی نیز بی‌بهره مانده‌اند و جز به منافع شخصی به هیچ چیز دیگری توجه ندارند.
ادامه دارد