قانون برای استفاده یا سوءاستفاده؟!

روزانه خبر اعدام اشخاصی را به جرم قتل و یا به مجازات رساندن مجرمانی به جرم انواع و اقسام رفتارها را از گوشه و کنار و در رسانه‌ها شنیده و می‌شنویم اما آیا هرگز به خود فرصت داده‌ایم که کمی بیندیشیم و ریشه‌یابی کنیم چه علت و یا عللی موجب شده تا انسان‌‌های ‌عادی که دارای احساس و عواطف و شعور و … هستند مرتکب این‌گونه رفتارها می‌شوند؟

هرگز پژوهشگرانی بوده‌اند تا به‌دور از جوّزدگی و القائات گوناگون مکرر و نفس‌گیر و ترس از برخورد، صادقانه و عالمانه به این مهم بپردازند و به جای رفتار اشخاص، نتیجه نیات، رفتار، نفوذ و … دیگرانی را جستجو کنند که هر یک به‌نوعی و نحوی مانند حلقه‌های یک زنجیر به‌هم پیوسته در شکل‌گیری حوادث و وقایعی دخیل بوده‌اند تا به‌طور مثال قتلی صورت گیرد و یا به‌اصطلاح جرمی به‌وقوع بپوندد و …؟!
انسان از بدو خلقت عکس‌العمل‌های معمول خود را در مقابل آنچه بر وی گذشته بروز و ظهور داده و همواره به‌طور طبیعی احقاق حق کرده و یا سعی بر آن داشته و درعین‌حال پایبندی به یک‌سری اعتقادات و باورها و همچنین قراردادهای اجتماعی، هرگاه احساس کرده که به حقوق خود دست نیافته و ظلم روا داشته‌ به وی مورد رسیدگی عادلانه قرار نگرفته، خود سعی کرده که حداقل با تلافی و انتقام‌گیری جگر سوخته را خنک کند و …..
هنگامی که قوانینی ضعیف، عصر حجری، پوسیده و کپک‌زده بازیچه کسانی قرار گیرد که در واقع با شیادی آن‌ها را دور زده و تبدیل به وسیله‌ای برای سوءاستفاده ‌کنند، از طرفی برخی نیز در کنار این قضایا وجود دارند که با طمع پول با قانون بازی می‌کنند و حتی بدتر از جنایت را انجام می‌دهند و هدفشان فقط و فقط دور زدن قانون است و نه رساندن حق به حق‌دار، آنگاه یاس و ناامیدی به قانون و یا اجرای درست آن موجب می‌شود تا عکس‌العمل‌های متعدد اجتماعی و فردی نتایجی را به‌بار آورد که گاه آشکار و گاهی نیز ناپیدا بروز و ظهور می‌کند.
من به‌نوبه خود معتقدم کسانی وجود داشته و دارند که بنا بر باورها و در مقام دفاع از حریم‌های شخصی، فرد و یا افرادی را کشته‌اند که صرفا با نیت احقاق حق بوده و این عمل را ازجمله وظایف و تعهدات خود بنابر اعتقادات انجام داده‌اند، و نه‌تنها هیچ‌گونه خلق و خوی خشونت و آدم‌کشی ذاتی و ژنتیکی در آنان مشاهده نشده بلکه دارای گذشته و پیشینه‌ای سرشار از پاکی و صداقت همراه با اعتقادات عمیق انسانی و دینی بوده‌اند.
به‌خوبی به یاد دارم شهدایی را که در زمان رژیم سفاک پهلوی کشتن مفسدان فی‌الارض را وظیفه دینی و انقلابی خود می‌دانستند و در این راه تا پای اعدام و شهادت پیش رفتند و امروز نیز به روح بلند آنان سلام و صلوات می‌فرستند و به عمل خداپسندانه آنان افتخار و احساس سربلندی می‌کنند.
امروز نیز  مقابله با  مفسدان و مبارزه با آنان که شیادی پیشه کرده‌اند و با هر شکل و صورتی نیات پلید خود را دنبال می‌کنند، در هر مکان و موقعیتی محتمل است و هیچ تفاوتی ندارد که هدف معدوم کردن امثال صدام باشد یا شیادانی که حتی با چهره مذهبی نشان دادن، از موقعیت و فرصت در اختیار داشته سوءاستفاده و به جان و مال و ناموس مردم تعدی می‌کنند.
ادامه دارد