خبرهای سیاه!
شُماری از بُنگاههای خَبرپَراکنی برونمَرزی به زبان پارسی بهگونهای روح و روان مخاطبهای ناآشنا به شگردهای رسانهای را مورد تهاجم و حملههای روانی قرار میدهند و کلمهها و جملهها را همچون بُمب و موشک و … برای تخریب فکری چینش میکنند که مانند میکروبهای ویرانگرِ مهاجم به بدنهای ناتوان و تهی شده از سیستمهای دفاعی، موجب مرگ ذهنی، ناامیدی، افسردگی و … اینگونه شنوندهها و بینندهها میشوند و جامعهی خالی از دانش رسانهای را به پرتگاه توقف و انجماد در زمینههای گوناگون میکشانند.
زیان و آسیب اینچنین یورشگریها بهمراتب از حملههای نظامی گسترده بیشتر بوده و این مهم لزوم تلاش و برنامهریزی برای ارتقاء سطح سواد رسانهای را در میان اقشار مختلف جامعه از سوی اندیشمندان، نویسندگان، متخصصان امر رسانه و … گوشزد میکند چراکه یورشگری رسانهای میتواند یک کشور را به پرتگاه تباهی و سیاهی بیندازد و داشتههای بنیادین آن که اقشار گوناگون جامعه هستند را بهمرور به زوال کشاند و زمینههای زورگویی و سلطه و غارتگریهای بیگانگان را فراهم کند.
تجربههای تلخ تاریخی ما، ضرورت پرداختن به بالا بردن میزان دانش رسانهای جامعه را مدام یادآوری و نسبت به بیتوجهی به این امر حیاتی اعلامخطر جدی میکند.
رسانههای یورشگر به روح و روان مردم از هر امر عادی و غیرعادی همچون سیل، زلزله، آتشسوزی، مشکلات روزمرهی زندگی و …. کوهی از اندوه و افسردگی و جمود میسازند و آنچنان ماهرانه شورونشاط را از مردم میستانند و انواع دلمردگیها و دلزدگیها و ایستاییها را به ذهن جامعه تزریق میکنند که حتی سرطان نمیتواند اینگونه به بدن افراد آسیب برساند!
شُماری خودفروخته و خودباخته در اینگونه رسانهها آنچنان هممیهنان خود را موردتهاجم و حملههای روانی قرار میدهند که آدم، روسپیان و تنفروشان را از آنان برتر میبیند و بر نان کثیفی که میخورند لعن و نفرین میفرستد.
ثبت دیدگاه