بیخودیهایِ سَرباریِ بیآزرم!
شُماری سَربارشده به کشور که برون دادِ کَمترین همکاری مردم در هَمهپُرسیها هستند، همواره در کَمینگاهها نشستهاند تا از واژههای بهکاربرده شده نارواگری بسازند و به دیدگاههایِ بیشینهی مردمان ناسزا و دُشنام گویند!
چندی پیش یکی از این سَرباریها، درخواست گَران به گُفتوشنود با آمریکا را در یکی از سَکوهایِ همگانیِ سخنرانی، بیآبرو خواند و با این واژهها هَم بیشینهی مردم و هَم شُماری از بلندپایگان و فَرنشینان را پَست، فرومایه، بیسَروپا، ناچیز و …. دانست!
بیشَک دوری از مردم و چسبیدن به کَمینگی، برون دادی جز این نداشته و ندارد و اینگونه سَربارشدهها، برای پایندگیِ خود، چارهای جز تکیهبَر چنین روش و مَنشی نمییابند.
برای سَرباریها نابودی کشور و درد و رنج مردم شایان نبوده و نیست و سُخنی را که به بیشینهی مردم بازخوانی میکنند، بهدرستی بایستهی این میهن فروشانِ چَندچهره بوده و هست.
این نیرنگبازان، بَسته به چگونگی و چَندوچونیِ پیرامونیِ روز، دهان پلیدِ خود را میگُشایند و بیشازپیش، بیزاری، دلزدگی و رویگردانی میآفرینند.
این اَزچَشم اُفتادگانِ مردم، همواره برای بیگانگان دستاویز میسازند و کشور را دُچار دَردسَر، تَنگنا، فِشار، سَختی و …. میکنند ولی خود در پَناهِ ویژه خواری در آسودگی به سَر بُرده و میبَرند. و « در خلوت آن کار دیگر میکنند »!
سُخن پایانی ….
چُنان نَماند و چنین نیز هم نَخواهد ماند.
ثبت دیدگاه