دادنِ عنوان‌های مفتی به افراد هلفتی!

 

فضای مجازی درعین‌حال تمام سودمندی‌هایی که دارد، همچون گلِ هم‌نشین شده با خار و خَس، زیان‌های ویژه‌ی خود را دارد. به‌گونه‌ای که گاهی دوغ و دوشاب یکسان دیده می‌شوند، لوده‌ها را هنرمند جا می‌زنند، اهل قلم و اندیشه نیز رنجِ از تهی‌مغزها می‌برند و …..

 

 

عنوان کنشگر اجتماعی و فعال رسانه‌ای! در دنیای مجازی به گردن کسانی آویخته می‌شود که حتی از نگارش درست بهره‌ای نبرده‌اند و جای نقد ارزشمند را به فحاشی و هتک حرمت داده و از سوی دیگر سپاسگزاری را با تَملق و چاپلوسی‌های مشمئزکننده عوضی گرفته و بدون آنکه پیشینه‌ای هرچند اندک در فعالیت رسانه‌ای داشته باشند، خود را فعال در این عرصه‌ی خطیر برمی‌شمارند!

 

 

درواقع با جَعل این عنوان‌ها، دکان منفعت‌طلبی و باج‌خواهی باز کرده و همواره به قَبای برخی از مسئولان آویزان می‌شوند!

 

انسان با مشاهده‌ی این‌گونه خَسان، به یاد اشعار معروف می افتد:

 

 «ای مَگَس عَرصه‌ی سیمرغ نه جولانگه توست

عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری»

 

 

 «تکیه‌بر جای بزرگان نتوان زد به‌گزاف

 مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی»

 

 

 «من از بی‌قدری خار لب دیوار دانستم

که ناکَس کَس نمی‌گردد از این بالانشینی‌ها»

 

 

و …..

 

ای‌کاش برخی از مسئولان ناآگاه قدری متوجه شوند و برای حفظ آبروی خود هم که شده، اجازه ندهند این اهالیِ عربده در دنیای غبارگرفته‌ی مجازی به حرمت و عزتِ جایگاه‌های ارزشمند خدشه وارد کنند.