نامزد قومی و قبیله‌ای نماینده شیراز نبوده و نخواهد بود

 

تحجر بازتولید شده در دهه‌های اخیر و نگاه‌های قومی قبیله‌ای ضدملی، در ذهن و فکر مردم مظلوم شیراز، احساس تحمیل و تصرف ایجاد کرده و بخش گسترده‌ای از شهروندان را به حاشیه و گوشه‌ی انزوا کشانده است.

 

 

 

نگاه‌های محدود و محصورشده در زندان‌های تاریک فکری، تصرف شماری از دوایر دولتی که قرار بود فقط بیت‌المال محسوب شود اما به جولانگاه و لشکرکشی‌های عصرحجری مبدل شده است، غربت غریبانه‌ی مردم شهری را به وجود آورده که برخی از آنان فرار و مهاجرت به خارج از کشور را ترجیح داده و شمار دیگری را در ناامیدی و یاس ناشی از «اشغالگری» به سردی و انفعال کشانده است.

 

اما چاره‌ی کار نه فرار است و نه انفعال و باید این بار کاری کرد، کارستان و به میدان آمد و از انحصار، تحجر، تصرف و…. انتقام سخت گرفت.

 

خوشبختانه امروز چهره‌های متصل به باندها و شبکه‌های مافیایی و انحصارطلب، قبیله گرا، تمامیت‌خواه و ویژه خواه به‌صورت افشاگرانه‌ای آشکار و برملا شده و یک گام به‌سوی دموکراسی و آزادی را هموار کرده است.

 

 

تنها یک حرکت مصمم و استوار می‌خواهد تا پای متزلزلِ خودکامگی شکسته شود.