خواسته‌ی استاندار فارس و شاخصه‌های مدیریتی

 

در آیین بزرگداشت روز خبرنگارِ امسال، استاندارِ شیرازی تبار فارس از رسانه‌ها خواست که افزون بر نقدها، بر پایه‌ی شاخص‌های مدیریتیِ اثرگذار، به کارکرد مدیران این استان نمره بدهند و با سنجشِ پاسخگو بودن و یا نبودن آنان، در انتخاب و یا برکناری مدیران شایسته و ناشایست، وی را با نوشته در رسانه‌های خود، یاری کنند.

 

هرچند که بنده سال‌های دراز با کنکاشِ در مدیران این استان بر اساس پیشه‌ی رسانه‌ای خود، شاخص‌های موردنظر دکتر ایمانیه و سنجش در این زمینه را «از بر» و تاریخ زنده‌ی فارس و شیراز هستم اما با گذشت یک ماه از آیین روز خبرنگار و بررسی چند اداره، سازمان و … دولتی و ازآنجاکه استاندار کنونی این استان را سال‌ها پیش از انقلاب می‌شناسم و به شخصیت و منش و روش ایشان آشنایی کامل دارم و می‌دانم که مانند برخی «بزن‌ودررو» نبوده و به خاطر اعتبار و آبرویی که با سپری شدن سال‌های متمادی عمر خود، در این شهر به دست آورده، اهل شعارِ پوچ و پوک نیست، ازاین‌روی زمان گذاشتم و سرکشی و بررسی کردم و باز به همان شاخص‌هایی که در اندیشه‌ی خود داشتم دست یافتم.

جناب دکتر ایمانیه…..

بسیار آسان و ساده می‌توان مدیران ناشایست را از شایسته‌ها تمیز و تشخیص داد.

آنان که از رانت وابستگی به قدرت و … و با سفارش، میز مدیریت را زورستانی کرده‌اند و با میانجی‌گری فلان نماینده‌ی پیشین و معاون وزیر و …. با بهانه قرار دادنِ سنجش‌هایی که شعارگونه و بی ژرف متداول شده!، گردن بار مردم این استان شده‌اند، بدون هیچ شکی ناشایست هستند و خود را پاسخگوی مردم و اهالی رسانه نمی‌دانند، چراکه خدای اینان همان میانجی است.

بنابراین بی‌هیچ چون‌وچرایی سفارشی‌های لوس و ازخودراضی را بدون گذشت زمان برکنار کنید و جای آنان را به شایسته‌هایی بسپارید که وابستگی و پیوستگی به مراکز قدرت سیاسی و اقتصادی و … و یا افرادی که به کدخداهای فارس و شیراز شهره هستند و خود را هم عقل کل و هم خط قرمز!! فرض کرده‌اند و کاتولیک‌تر از پاپ شده‌اند ندارند.

البته و صدالبته در اینجا لازم نمی‌دانم ازاین‌گونه زورستان‌ها نام ببرم چراکه از دید مردم کنجکاو و گوش‌به‌زنگ فارس و شیراز، این امر پوشیده نیست و نمی‌خواهم از این نوشته سوءاستفاده‌ی قضایی! کنند اما چنانچه لازم بدانید می‌توانم از نزدیک واقعیت‌ها را آفتابی‌تر کنم.

ولیکن …..

برخی از این زورستان‌ها برای روزی‌نامه‌ها جیره‌ی ماهانه و سالانه و… قرار داده‌اند که به آن‌ها امیدی نداشته باشید و خواسته‌ی شایسته‌ی خود را در روزنامه‌ها و رسانه‌هایی دنبال کنید که آزاده هستند و به‌درستی و بدون چشمداشت‌های مالی، همراه و همگام با جامعه گام برمی‌دارند.