تهدید نماد کُهن و بی مانند شیراز

از سوی دل نَبسته ها

سال هاست که دل بَسته های شیراز و ریشه دارها در این شهر رویایی و زبانزد جهانیان، نسبت به آلودگی هوای این کلان‌شهر هشدار می دهند و فریاد می زنند اما تحمیل شده هایی که به «بخور، بزن و دررو» خو گرفته اند و تنها به منفعت خود اندیشیده و می اندیشند، با بی اعتنایی رنج آوری که ناشی از بی ریشه ای آنان بوده و هست، از کنار این مهم گذشته و می گذرند.

سال ها پیش، پس از گذران هفت خوان رستم و تلاش و کوشش های بسیار دل سوزان و ریشه دارها، سرانجام طرح محدوده ی ترافیک کلان‌شهر شیراز از سوی شورای عالی ترافیک کشور به تصویب رسید و شهرداری نیز هزینه های هنگفتی را از محل عوارض پرداختی شهروندان شیرازی در این زمینه انجام داد اما در همان ابتدا، اجرای این طرح زیر چکمه های خودمحوری قرار گرفت و قربانی امیال افراد متکبری شد که جز به منفعت خود، هیچ طرح و برنامه ای را پذیرا نبوده و نیستند و اموال همگانی را به باد فنا دادند و تاکنون نیز مورد سئوال و بازخواست هیچ سازمان و مجموعه ی موظفی قرار نگرفته اند!

جالب اینجاست مشاهده کرده ایم، آلونک فرد و یا افراد مستاصل و ناچاری که تکه زمینی را از دارندگان نفوذ! خریده و ساخته، بر سرشان خراب کرده و می کنند اما تخلفی با این بزرگی که دامنه و وسعتی به پهنه ی یک کلان‌شهر دارد، با بی‌توجهی و بی اعتنایی و سکوت مواجه شده و می شود!

پروردگار دانا و توانا را هزاران بار سپاس می گوییم، موقعیت جغرافیایی شیراز را به گونه ای قرار داده که توانسته است خود را تاکنون از آلودگی های وحشت زا و کشنده ای که گریبان بسیاری از کلان‌شهرهای کشور را گرفته است محفوظ بدارد و در مقابل بی‌توجهی ها و بی اعتنایی های مسئولان بی مسئولیت، تاب آورد.

شیراز در سال های متمادی از سوی مُتحجِران و ناآگاهان از وضعیت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن، مورد نامهربانی و بی‌لطفی قرار گرفته که این واقعیت با قیاس در توجه به شهرهای دیگر، به‌طور کامل قابل‌مشاهده و ملاحظه است. حال تنها یک هوای به نسبت پاکی که البته قابل‌مقایسه با گذشته‌ی آن نیست، باقی‌مانده که تا این نماد کهن و گران‌سنگ را نیز به فنا و تباهی نکشانند، دست‌بردار نیستند و با این اوضاع‌واحوال، آن را نیز به‌پای منفعت‌های آشکار و پنهان خود، قربانی خواهند کرد.

نماد پاکی هوای شهر حافظ و سعدی و دیگر اندیشمندان و بزرگان، بی‌نظیرترین ثروت این کلان‌شهر است که با گذشت قرن‌ها به دست آمده و نباید اجازه دهیم که قربانی ابلهی، خیانت، بی‌توجهی، بی‌مسئولیتی و … شود.