بخش تعاونی …. قوانین فرتوت … غارتگری و درگیری

 

کافی است تنها یک روز به یکی از اداره های تعاون سری بزنید و چند ساعتی نظاره گر اربابان رجوع!، اربابان اداره! و روابط پُرتنش باشید.

 

برخی به بیان تخلف و غارتگری برخی دیگر می‌پردازند و از حال‌وروز تعاونی خود سخن‌ها می‌گویند و از وضعیت موجود می‌نالند.

شماری نیز از بی‌تفاوتیِ اعضای تعاونی خود و فراهم‌سازی زمینه غارت و چپاول تعدادی از اعضای هیئت‌مدیره و زدوبندهای معمول می‌نالند و داد و فغان سر می‌دهند و از مدیریت‌های پرتنش و مخرب فریادشان به آسمان رفته است.

گروهی دیگر قوانین فرتوت، دست و پاگیر، زمان‌بر، قابل تفسیر و تعبیر و مداخله‌ی سلیقه‌ها و …. اعصاب آنان را خط‌خطی کرده است.

در این گیرودار، آنچه قابل‌چشم‌پوشی و انکار نیست، فشل شدن، به گل نشستن، لنگیدن و درجا زدن بیشتر تعاونی‌هاست که متولیان امر را به شمار بالا و روزافزون و ارائه‌ی آمار و ارقام آن‌ها و گذران روزگار خود، دل‌خوش کرده است!

گویی این بخش از اقتصاد کشور برای درگیر شدن و به یکدیگر مشغول شدن جامعه پا به عرصه ی وجود گذاشته است تا دیگرانی نیز همواره بر خَرِ مُراد سوار باشند!

و اما ……

تردیدی نیست کارهای گروهی پیش‌زمینه‌ای را نیاز دارد که لزوماً ریشه‌ی آن‌ها باید در فرهنگ متعارف و شفافیت امور تنیده شود.

از چگونگی رانندگی در خیابان‌ها و جاده‌ها گرفته تا بازی در ورزش‌های حرفه‌ای جمعی، پاکیزگی شهر، رعایت حقوق همسایه،  و….

درغیراین صورت تنها باید در لابه‌لای گردوغبارِ شعارها و ادعاهای دروغین، همچنان سردرگم و بلاتکلیف ماند و درجا زد و با رنج و درد زیست!