خدایِ این خُفته‌ی چند!!

خدای همگان به مهر و بخشش تاکید دارد اما خدای این خفته‌ی چند، به خشم، نفرت، کینه، توطئه و….

خدای همگان همواره ما را به شادی، نشاط و لذت بردن از زندگی فرامی‌خواند اما خدای این خفته‌ی چند مدام از گریستن، غم، تیرگی، عزا و ماتم و…. دَم می‌زند.

خدای همگان عاشق پاکی، راستی و روراستی، خلوص، یکرنگی و شفافیت است اما خدای این خفته‌ی چند به نیرنگ، فریب، ریا، تزویر، چندرویی، چند رنگی و زیست در تاریکی تمایل دارد.

خدای همگان به دوست داشتن آفریده‌های خود و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز دلالت دارد اما خدای این خفته‌ی چند، کشتار، تخریب، تهدید، توهین، اهانت و … را مجوزی برای رفتن به بهشتی موهوم اعلام کرده است.

خدای همگان آرامش را هدیه می‌دهد اما خدای این خفته‌ی چند، دلهره، اضطراب، وحشت، ترس، خفقان، کینه، دشمنی و … را ایمان به خود می‌داند.

و در یک کلام…….

امروزه کودکان نیز خدای مهربان همگان را از خدای ننگ و نفرینِ این خفته‌ی چند از یکدیگر تمیز می‌دهند!