بافت‌های ناکارآمد جدید و حاشیه‌نشین مورد بررسی قرار می‌گیرد

بیست و نهمین جلسه کارگروه مرکزی پیش بینی و پیشگیری از رشد و گسترش بافت‌های ناکارآمد جدید و حاشیه نشین، امروز ۲۳ اسفند ماه در معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، بیست و نهمین جلسه کارگروه مرکزی پیش‌بینی و پیشگیری از رشد و گسترش بافت‌های ناکارآمد جدید و حاشیه‌نشین به ریاست فرزاد فرهادی‌راد مستشار قضائی و مدیرکل پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه و با حضور اعضای ستاد، امروز شنبه ۲۳ اسفندماه برگزار خواهد شد.

در این جلسه ضمن ارائه گزارش در خصوص آخرین وضعیت سکونت‌گاه‌های غیر رسمی در روستاهای حریم شهرها، پیش‌نویس آئین‌نامه جدید کارگروه مرکزی نیز مورد بحث، بررسی و تبادل نظر اعضا قرار خواهد گرفت.

……………………………………………

……………………………………………

کارگروهای پیش‌بینی و پیشگیری در کمیته انتظباطی خلاصه نشوند

آن‌گونه که مشاهده می‌شود، موضوعیت پیشگیری و سازمان‌ها، معاونت‌ها، ارگان‌ها و …. شکل‌گرفته رسمی و غیررسمی در این زمینه، تنها در مرحله شعاری خود باقی مانده و برنامه‌ریزی، اقدامات راهبردی و بازدارنده واقعیِ جرم و تخلف در موضوعات گوناگون، همچنان دوران ایستایی و بی‌اثری را سپری می‌کنند.

در مورد سکونتگاه‌های غیررسمی که قرار است در بیست و نهمین جلسه کارگروه مرکزی پیش‌بینی و پیشگیری از رشد و گسترش بافت‌های ناکارآمد جدید و حاشیه‌نشین، مورد بحث قرار گیرد، تاکنون بدون آنکه به اصل و ریشه پیدایش آن‌ها پرداخته شود و چرایی شکل‌گیری این‌گونه سکونتگاه‌ها مورد کنکاش قرار گیرد، تنها مشاهده‌گر اِعمال برخوردهای به‌اصطلاح بازدارنده که در مقام عمل و اقدام بی‌اثری آن‌ها به اثبات رسیده است، بوده‌ایم و دریافته‌ایم که این‌گونه مسائل با دیدگاه‌های افرادی که بیشتر به اعضای کمیته انظباطی شبیه هستند تا دارندگان نگاه‌های ریشه‌ای و عمیق کارشناسی به پیشگیری اصولی و اساسی، هرگز قابل حل‌وفصل نبوده و نخواهد بود.

هنوز به این سئوال پاسخ داده نشده است که چرا سکونتگاه‌های غیررسمی باید شکل گیرد تا در پی آن، مجبور شویم بر سر «چند راه چه کنم؟!» قرار گیریم و در نهایت نیز راهی جز به‌اصطلاح «ضعیف‌کُشی» را در پیش نگیریم؟! و اندوخته اندک محروم‌ترین و درعین‌حال مظلوم‌ترین اقشار جامعه را قلع‌وقمع کنیم؟!

در حاشیه شهرها شاهد پیدایش سکونتگاه‌های غیر رسمی ایجاد شده از سوی رانده شده‌ها از دیار خود هستیم. افرادی که بیکاری، فقر و …. آنان را از محل زندگی خود فراری داده و مجبور به پناهنده شدن به حلبی‌آبادهای حواشی شهرها و کلان‌شهرها با متولی‌گریِ ناخواسته شهرداری‌ها کرده است.

در حواشی روستاها نیز به‌گونه دیگری این‌گونه سکونتگاه‌ها شکل می‌گیرد که البته در ابتدا نطفه آن‌ها ازسوی قدرتمندانی بسته می‌شود که سودهای نامشروع کلانی را به جیب می‌زنند، اما پس از گذشته یک تا چند سال و حتی گاهی چند دهه، تازه سروکله متولی‌هایی که در این مدت خفته و خاموش بوده‌اند!، پیدا می‌شود و می بینیم که هر از چندی پتک سهمگینِ اختیارات خود را بر سر درواقع مالباختگانی می‌کوبند که قربانی متصلان به مراکز قدرت شده‌اند.