صعود آلودگی هوا به رتبه چهارم مرگ و میر زودرس/ افزایش انتشار آلاینده ازن در ایران

کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ضمن اشاره به صعود آلودگی هوا به رتبه چهارم مرگ و میر زودرس گفت: در ایران انتشار آلاینده ازن نسبت به قبل افزایش یافته است.

به گزارش ایسنا، سولماز احدی  گفت: مطالعات اخیر نشان می‌دهد که تاثیر سوء آلودگی هوا بر سیستم تنفسی و قلبی – عروقی، عاملی بر آسیب‌پذیری بیشتر افراد در برابر اثرات کرونا است این درحالیست ‌که اثرات بیماری کووید-۱۹ ممکن است طی چند هفته کوتاه ظاهر شود اما بروز پیامدهای ناشی از آلودگی هوا ازجمله بیماری‌های مزمن یا مرگ ‌زودرس، ممکن است سال‌ها طول بکشد.

این کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به گزارش وضعیت هوای جهانی که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، تصریح کرد: آمار ارائه ‌شده در این گزارش نشان می‌دهد که طی سال ۲۰۱۹ در سطح جهانی، رتبه آلودگی هوا از پنجمین عامل خطر برای مرگ زودرس به رتبه چهارم رسیده است همچنین بر اساس این گزارش در سال ۲۰۱۹  مواجهه با آلودگی هوا منجر به ۶.۶۷ میلیون مرگ زودرس در سراسر جهان شده است. از سویی دیگر حدود ۱۲ درصد از کل آمار مرگ میر جهانی مربوط به مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا است.

احدی در ادامه با بیان اینکه بر این اساس نرخ مرگ ‌و میر ناشی از آلودگی هوا نسبت به مرگ ناشی از تصادفات رانندگی در سراسر جهان بیشتر است، گفت: در گزارش وضعیت هوای جهانی به این موضوع اشاره شده که طی سال ۲۰۱۹ آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در هوای آزاد عامل ۴.۱۴ میلیون مرگ و در فضای بسته عامل ۲.۳۱ میلیون مرگ یوده است. در این بین آلاینده ازن نیز سبب ۳۶۵ هزار مرگ زودرس شده است.

……………………………………………

…………………………………………….

در تحلیل چند خبر پیشین به شهرت‌یافتن هوای شیراز در طول تاریخ و مبدل شدن به «برند اصلی» این کلان‌شهر و وضعیت فعلی آن پرداختیم و همچنین به ممانعت‌ها و چوب لای چرخ اجرای مصوبه طرح محدوده ترافیکی شیراز گذاشتن، در چند سال گذشته و انجام هزینه‌های سنگین اما بیهوده در این رابطه اشاره کردیم.

اینک اظهارات کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران و هشدارهای جدی وی را در این خبر می‌خوانیم که یادآور می‌شود، نه‌تنها سال به سال، بلکه ماه به ماه بیش‌تر به مرگ‌آفرینی آلودگی هوا در کلان‌شهرهای کشورمان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم و خطرات ناشی ازاین امر را بیش‌ از گذشته حس می‌کنیم.  اما خطرات تهدیدکننده آلودگی‌های هوا در شهر شیراز نه‌تنها متوجه سلامتی مردم می‌شود بلکه حاصل قرن‌ها تلاش و خردوزیِ پیشینیانِ ما که همان برند تاریخی آن است را به نابودی می‌کشاند و منبع ارزشمند درآمدی و تولید ثروت در این کلان‌شهر که از قبلِ گردشگری داخلی و خارجی به‌وجود آمده را به فقر و فلاکت مبدل می‌کند.

به‌راستی مسئولان ذی‌ربط گذشته و حالِ این کلان‌شهر، چگونه می‌توانند پاسخگوی مردمی باشند که خشم و نفرتِ حاصل ازبی‌تدبیری‌ها و بی‌برنامگی‌ها و بی‌اعتنایی‌ها را در سینه جای داده‌اند و سرانجام روزی مسببان خدشه و صدمه به هوای شیراز را پای میز محاکمه خواهند کشید؟!

از خودروهای برقی به‌ویژه اتوبوس‌های بدون آلودگی تنها برای بهره‌برداری‌های سیاسی و تبلیغاتی که صداقت را به قربانگاه ریا و تزویر برده است، سخن به‌میان می‌آید. طرح محدوده ترافیکی شیراز، قربانی ملاحظات و بازی‌های سیاسی شده و می‌شود. باغ‌هایی که زبانزد خاص و عام بوده است، در آتش شهرفروشی سوخته و می‌سوزد و اکسیژن خالص زیر چکمه‌های مخوف منوکسید کربن، له شده و می‌شود.

گل و بلبل از این شهر رؤیایی کوچ کرده و می‌کند و جای خود را به آزبست و اُزون می‌دهد و حسرت نفس‌کشیدن‌های روح‌افزا بر دل‌ها می‌ماند.