بخشی نگری و قلمروپنداری اداره ها و ارگان ها

امکان صدور پروانه‌های اضطراری برای خانه‌های در حال فروریزش

رییس کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران از صدور پروانه اضطراری برای خانه های در حال فروریزش منطقه ۱۲ خبر داد.

به گزارش ایسنا، محمد سالاری در شصت و سومین جلسه شورای شهر تهران با اشاره به پیگیری وضعیت خانه‌های در حال تخریب و ناامن محدوده منطقه ۱۲ شهرداری تهران، گفت: حدود سه ماه پیش در ادامه بازدیدهای میدانی از مناطق ۲۲گانه در راستای ایفای نقش نظارتی کمیسیون شهرسازی و معماری با حضور در ساختمان شهرداری منطقه ۱۲ به بررسی پرونده های شهرسازی این منطقه در ملاقات با شهروندان منطقه پرداختم، در این میان با تعداد زیادی از شهروندان و گروه‌های جهادی مواجه شدم که نگرانی جدی بابت فروریزش خانه‌های محلات فرسوده منطقه ۱۲ به خصوص محله هرندی داشتند.

وی افزود: موضوع را از شهردار منطقه پیگیری کردم اما متاسفانه بدلیل اینکه تنها شیوه صدور پروانه در شهر تهران و تمام شهرهای کشور، پروانه تخریب و نوسازی است، شهرداری منطقه توانایی صدور مجوز برای بهسازی و ایمن سازی این خانه ها را نداشت.

این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه صدور پروانه تخریب و نوسازی دارای فرآیند بسیار بروکراتیک است و نیاز به استعلام‌های قابل توجهی از سازمان‌ها و نهادهای درون شهرداری و خارج از آن دارد، اظهار داشت: املاک ریزدانه و فرسوده در حال فروریزش،‌ عمدتا متعلق به اقشار فرودست و محروم جامعه است و از آنجایی که در فرآیند صدور پروانه باید نسبت به بازگشایی معابر اقدام شود، این خانه‌های ریزدانه اگر بخواهند عقب نشینی و اصلاحی را رعایت کنند، میزان بسیار کمی از مساحت آنان باقی خواهد ماند که دیگر امکان ساخت برای سکونت وجود ندارد.

سالاری با اشاره به  بازدیدی که به همراه معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران و مدیران کل مربوطه، مدیرکل حراست شهرداری تهران و رییس سازمان بازرسی شهر تهران به همراه شهردار منطقه ۱۲ از این خانه‌های تخریب شده و در حال فروریزش داشت، گفت: در جریان این بازدید جلسه ای را  برگزار کردیم و در خصوص صدور پروانه اضطراری برای خانه‌های در حال تخریب و در آستانه فروریزش محله هرندی و بخشی از محلات مشابه تصمیم گیری کردیم تا دیگر نیازی به گذراندن مراحل بروکراتیک و استعلام‌های مربوطه نباشد.

………………………………………………………………………

…………………………………………………………………..

تحلیل این خبر ….

باز هم ردپایی از فرآیند بروکراتیک و امضاهای معروف به «طلایی»

یکی از وظایف مهم و حیاتی که قانون برعهده شهرداری‌ها گذاشته، «دفع خطر از شارع عام» است. بنابراین شهرداری‌ها مکلفند هرگونه خطری که در معابر شهروندان را تهدید می‌کند، دفع و رفع کنند.

حال با توجه به اینکه در بافت قدیمی که درواقع مرکز و هسته اصلی شکل‌گیری شهر و هویت و تاریخ آن است، خانه‌های فرسوده و خطرناکی که هم ساکنان و هم عابران از کنار آن‌ها با خطرات جدی و غیرقابل انکار مواجه هستند وجود دارد، باید به هر شیوه ممکن مقاوم‌سازی شوند. اما متاسفانه بخشی‌نگری های موجود در اداره‌ها و سازمان‌های متولی و حاکمیت فرهنگ قلمروپنداری و خودمحوری بر شماری از مسئولان ذی‌ربط و سوار شدن آنان بر جریان بروکراتیک، سال‌هاست که شهروندان را بلاتکلیف و سردرگم کرده است. گویی اینان منتظرند که حوادثی مانند سیل و زلزله، تعداد بسیاری از شهروندان را قربانی خود کند تا شاید به‌خود آیند و دست از لج‌ولجبازی و …. بردارند و آنگاه بافت فرسوده شهر تعیین تکلیف شود.

چنانچه میراث فرهنگی برای جان مردم ارزش قائل است، باید هرچه سریع‌تر نسبت به تملک، مرمت و … این بافت اقدام و درغیراین‌صورت مشخص کند که ازنظر کارشناسان این مجموعه، جان مردم بیشتر اهمیت دارد و یا خانه‌های فرسوده و متروکه‌ای که درحال حاضر به محل تزریق و ترویج مواد مخدر مبدل شده‌ است؟!

آیا باید کار به‌جایی بکشد که پای قوه قضاییه به‌میان آید و قضّاتی که استقلال رای دارند و هرگونه که می‌خواهند تصمیم می‌گیرند، برای این حضرات حکم صادر کنند؟!