مجلس‌نشین‌ها تکلیف خود را روشن کنند

از ابتدای شروع به‌کار مجلس فعلی، همواره شاهد تصویب قوانینی بوده‌ایم که فقط جنبه‌ی بازدارندگی، تنبیهی، تهدیدی و … دارند. گویی می‌خواهند کشور را پادگانی مدیریت کنند و به ابعاد گوناگونی که لازمه اداره یک کشور است، نمی‌نگرند.

تاکنون مشاهده‌گر مصوباتی در این مجلس بوده‌ایم که گاهی به اذعان شمار بسیاری ازمتشرعان و مراجع و همچنین شورای نگهبان، هم ایراد شرعی داشته و هم با اصولی از قانون اساسی مغایرت دارند.

مجلسی که خود را انقلابی می‌داند و شعارهای عدالت‌خواهی و عدالت‌پروری سرمی‌دهد، به جای تکیه‌بر قوانینی که امکانات پیشرفت و تعالی آحاد جامعه را از انحصار ویژه‌خواران و ویژه‌خواهانی که مردم به‌تمسخر از آنان به‌عنوان ژن خوب و آقازاده و …. یاد می‌کنند، درآورد و زمینه رشد را ازنظرهای مختلف برای تمام مردم به‌طور یکسان فراهم کند تا کلام خدا مبنی‌بر نصیب انسان به‌اندازه‌ی کوشش اوست، نمود عینی یابد، به مباحثی که تبعات حال و آینده‌ی آن‌ها کشور و مردم را دچار عقب‌رفت و یا ایستایی می‌کند، پرداخته و وقت، توان و انرژی خود را در اموری مصرف می‌کند که نه‌تنها مردم را خشنود نمی‌کند بلکه آنان را از خروجی این‌گونه تصمیمات می‌هراساند و نگران می‌کند.

به‌جای پافشاری بر به‌اصطلاح کمک‌های معیشتی که در هزینه‌کردهای حیاتی و روزمره‌ی مردم حکم یک نخودچی را هم ندارد، به ریشه‌یابی گرانی‌ها و عوامل مداخله‌گر در این زمینه بپردازید و در واقع یارانه‌ها را به دیو و ددهای پشت پرده تقدیم نکنید.

به‌جای فراری دادن سرمایه‌گذاران در بخش مسکن و سوق دادن مبالغ هنگفت و نجومی در این مورد به کشورهایی ازقبیل ترکیه، به توقف چندساله‌ی تولید مسکن ازسوی دولت و چگونگی تقویت بنیه‌ی مسکن‌سازان بپردازید.

برابر آمار رسمی و تاییدشده در داخل و خارج از کشور، در چند ماه اخیر رکورد خرید ملک توسط ایرانیان در استامبول ترکیه شکسته شده و سرمایه‌های عظیمی از کشورمان راهی این کشور و چند کشور همسایه‌ی دیگر شده است.

و اما……

 در مدتی که از عمر این مجلس می‌گذرد، ندیده‌ایم که نماینده‌ای برای شفاف‌سازی بودجه‌ها و چگونگی بودجه‌بندی در کشور سینه چاک کند و خواستار شفافیت در این زمینه شود!

هنوز از بودجه‌های کلان به شماری از سازمان‌ها، ارگان‌ها و…. که با عناوین مختلف سربرآورده‌اند، تخصیص داده شده و می‌شود، سخنی به‌میان نیامده و تاکنون هیچ‌یک از بیکاری بحرانیِ جوانان تحصیل‌کرده‌‌ای که هرکدام حکم یک بمب هسته‌ای را دارند، هیچ کلامی را جاری نکرده است!

هنوز در مجلس از شاغل بودن و یا چندشغله بودن آقازاده‌ها و حتی خُرده‌آقازاده‌ها و تلف شدن عمر میلیون‌ها جوان لایق و شایسته، کسی سخنی به‌میان نیاورده است! گویی تنها رافع و دافع مشکلات فقط و فقط همین ماهانه ۱۰۰ هزار تومانی است که باید به‌عنوان یارانه به بخشی از جامعه تعلق گیرد و در نهایت جیب دلالان پشت صحنه پر شود!

در شان و منزلت ایرانی نمی‌گنجد که خود را محتاج پشیزی به‌عنوان یارانه بداند و شایسته‌ی رفاهیاتی بر اساس ثروت‌های پرشمار خدادادی کشور نداند.

حضرت نایب‌رئیس مجلس در یک برنامه‌ی تلویزیونی ضمن تهدیدات مکرر و متعدد به سرمایه‌گذاران در بخش مسکن و وعده‌ی نقره‌داغ کردن آنان، اخذ مالیات ازسوی کشورهای پیشرفته را مثال آوردند و ما را با مردمی مقایسه کردند که ازنظر رفاهی فاصله‌ای از زمین تا آسمان با آنان داریم!!

ما در اینجا به این حضرت عدالت‌محور عرض می‌کنیم که جناب نایب‌رئیس!، آنان همه‌چیزشان مثل همه‌چیزشان است و ما نیز باید همه‌چیزمان مثل همه‌چیزمان باشد! آنان مانند ما در شَّر و مُکافاتِ ژن‌های خوب! غرق نشده‌اند. آنان در گیرودار لقمه نان بخورونمیر نیستند و در آنجا سخن از رفاهیاتی است که شاید هنوز حتی به گوش من و شما نیز نرسیده است، نظام مالیاتی شفافی دارند و حساب و کتاب‌ها روشن است و……..