کرونایِ روح بیداد می‌کند!

بخش عمده‌ای از فضای مجازی که می‌تواند بنیان‌کن انحصارِ اطلاعاتی و رسانه‌ای و بازکننده‌ی دریچه‌هایی به‌سوی بهشت آگاهی و آزادی بیان و قلم باشد، به محلی برای جولانگاه خفاشان شب و ارسال امواج منفی توقف‌زا و تباهی آفرین مبدل شده است.

در این فضا از پایین و بالا، چپ و راست، روبه‌رو و پشت سر، به‌طور مستمر و مدام شاهد خودزنی‌ها، خودتحقیری‌ها، نالیدن‌های سنگین و غمبار و …. هستیم.

در این وضعیت غبارآلود و مه‌گرفته که چشم، چشم را نمی‌بیند، گاهی آنچنان متعجب می‌شویم که ذهن‌ها چگونه تاب می‌آورند و متلاشی نمی‌شوند!!

در این فضای بی‌دروپیکر، آنچنان ایران و ایرانی مورد هجوم دیو و ددهای یأس‌آفرین و حتی عوامل ناآگاه بدون مزد و مواجب آن قرار می‌گیرد که گویی جهنمی مخوف در انتظارمان است و دیری نخواهد پایید که سوخته و خاکستر خواهیم شد و همه‌ی داروندارمان به فنا خواهد رفت!

گاهی سخنان مادربزگم را به خاطر می‌آورم که از فراگیری و گستردگی قدرت و نفوذ انگلیسی‌ها در دوران نوجوانی و جوانی خود در اذهان عمومی نقل می‌کرد که حتی باریدن و یا نباریدن باران را نیز «زیر سر انگلیس‌ها» می‌دانستند و جامعه به‌گونه‌ای در افکار مسموم خود غرق شده بود که اعتمادبه‌نفس عمومی هیچ معنا و مفهومی نداشت! و حال و آینده‌ی خود را در ید اختیار این کفتار پیر استعمار می‌دانست! اما امروز در وضعیت به‌مراتب خطرناک‌تری قرار گرفته‌ایم، چراکه به قول معروف «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند» تا سرنوشت خود را به رأی و نظر بیگانگان گره بزنیم و خود را در این دنیای وانفسا، پر کاهی فرض کنیم که به‌طورکلی عنان اختیار از دست داده و چشم به بازیگران جهان سیاست‌زده دوخته است.

بوی تعفن سیاست‌زدگی و سیاست بازی‌ها از محیط زیست گرفته تا میراث فرهنگی، دانشگاه، اقتصاد، فرهنگ و ….. را فراگرفته و همه و همه را قربانی امیال و اهداف پلید خود کرده است.

صداوسیما نیز با پخش گفت‌وگوهای متضاد و متناقض، جامعه را دچار تردید و ابهام می‌کند. به‌طورمثال، سخنان جناب متخصصی را روی آنتن می‌برد که طب سنتی را شیادی! می‌داند و درست در همان شبکه و همان برنامه، حضرت دانش‌آموخته‌ای را دعوت می‌کند که سخنان و عملکرد مخالفان طب سنتی را خیانت می‌شمارد و گویندگان این سخنان را عوامل بیگانه می‌‌خواند!

شماری از ادارات، ارگان‌ها، سازمان‌ها و …. نیز همچنان به رسالت ناراضی‌تراشی و خشم‌آفرینی خلایق، محکم و استوار عمل و مانع و سد راه پیشرفت و توسعه می‌شوند و از بودجه‌های عمومی نیز ارتزاق می‌کنند! و در یک کلام…. «ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند، تا……..»