روایت یک مسئول وزارت بهداشت درباره رواج خودکشی در میان دانشجویان |

 

سالانه چند نفر با خودکشی می‌میرند؟

 

 

رئیس اداره مشاوره و سلامت‌ روان دانشجویان وزارت بهداشت، «خودجرحی» یا «آسیب عمدی به خود» را یکی از رفتارهای شایع دانشجویان اعلام کرد و گفت: متاسفانه این معضل در مواردی توسط خانواده یا دوستان بی‌اهمیت تلقی می‌شود. در حالی که همین رفتار، مقدمه‌ای برای حرکت جوانان به سمت خودکشی است.

………………………………………………………………………..

 

تحلیل این خبر ……

 

 

رواج خودکشی در نخستین نگاه، نشانگر از دست دادن کامل باور به قدرت بی‌انتهای خدای منان و احساس رسیدن به بن‌بست از سوی مرتکبان به این فعل حرام است.

 

 

هنگامی که باور و اعتقاد در فردی از بین برود، امید به آینده را از دست می‌دهد و دیگر برای کار، تلاش و آموختن و…. انگیزه‌ای را نخواهد داشت.

 

 

البته چگونگی تربیت خانوادگی و نبود آموزش‌های لازم برای بالا بردن سطح تحمل سختی‌ها و ناملایمات نیز شدت‌دهنده این احساس تلخ در فرد است.

 

 

جوانی که هنوز پختگی لازم برای اداره زندگی خود را ندارد، با مواجه شدن به مشکلات و سختی‌هایی که با آن مواجه می‌شود، عنان اختیار را از دست می‌دهد و تصمیم‌های غیرمعقولانه و احساسی می‌گیرد و تمایل به خودزنی، خودآزاری و خودکشی در او تقویت می‌شود.

 

 

البته در این میان مقصرانی نیز وجود دارند که در پیدایش این‌گونه احساساتِ به‌دور از عقل و منطق، سهم دارند، ازجمله دستگاه‌های مسئول و موظفی که وظیفه فراهم کردن اشتغال، ازدواج و … جوانان را بر عهده دارند و آن‌گونه که باید به وظایف خود عمل نکرده‌اند و مسبب ایجاد چنین احساساتی در شماری از جوانان شده‌اند.

 

 

همچنین خانواده‌هایی که اجازه نداده‌اند، کودک، نوجوان و جوان آنان به قدرت تاب‌آوری در زمینه‌های مختلف زندگی مجهز شود و قادر باشد که در برابر طوفان‌ها، ایستادگی و مقاومت کند، مقصرند و از همه گناهکارتر و مقصرتر نیز افرادی هستند که بنابر موقعیت و مسئولیت خود، موجب سستی و یا از بین رفتن باورها و اعتقادها در جامعه شده‌اند و درواقع علت‌العلل پیدایش آسیب‌های اجتماعی هستند.