وقوع ۳۰۰ فقره آتش‌سوزی در جنگل‌ها و مراتع طی ۱۰ روز

چند ماه است که بخش‌هایی از جنگل‌ها و مراتع در کشور در آتش می‌سوزند. در ابتدا سهل‌انگاری گردشگران و برخی اختلافات محلی علت وقوع آتش بیان می‌شد اما حالا با وقوع ۱۱۰۰ مورد آتش‌سوزی در جنگل‌ها و مراتع کشور طی سه ماه، فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها می‌گوید: از نظر ما درصدی از این آتش‌سوزی‌ها عمدی و دستی در کار است که ناکارآمدی سازمان‌های ذی‌ربط را نشان دهد.

………………………………….

 

تحلیل این خبر

 

—————–

ناکارآمدی سازمان جنگل ها و مراتع و سرخوردگی مردم!

 

فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها مدعی شده است که درصدی از آتش‌سوزی‌ در جنگل‌‌ها عمدی بوده و نتیجه گرفته است که دست‌هایی در کار است که ناکارآمدی سازمان‌های ذی‌ربط را نشان بدهند!

 

 

چنانچه فرض را بر عمدی بودن این آتش‌سوزی‌ها بگذاریم، باز هم سازمان‌های ذی‌ربط نمی‌توانند از بار مسئولیتی که دارند، شانه خالی کنند و همواره به‌دنبال مقصرهای فرضی باشند! همین که برخی می‌توانند اقدام به آتش‌سوزی در جنگل‌ها بکنند، دلیل بر ناکارآمدی دستگاه‌های دولتی مسئول است، چراکه نتوانسته‌اند و یا نخواسته‌اند از بروز آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی جلوگیری کنند.

 

 

همان‌گونه که در تحلیل خبرهای پیشین اشاره کردیم، حاکمیت مطلق دولت‌ در سال‌های دراز بر پهنه وسیع جنگل‌ها بدون آنکه دستگاه‌های متولی آن توان، انگیزه و سازوکارهای لازم در این زمینه را داشته باشند و اعمال نظرهای بخیلانه و غیربازدارنده وقایع و حوادث تلخی مانند آتش‌سوزی،‌ میان مردمی که این پهنه‌های ارزشمند و طلایی متعلق به آنان است با دارندگان حاکمیت بر این منابع، به‌تدریج ایجاد جوّ ناامیدی و بی‌تعلقی کرده و روالی که قرن‌ها افراد بومی و مردم منطقه را به حفاظت و حراست از جنگل‌ها و دیگر منابع طبیعی وامی‌داشته، برهم زده و آنان را دچار وادادگی و بی‌تفاوتی کرده است.

 

 

در موضوع و مسئله جنگل‌ها و منابع طبیعی نیز شعار «واگذاری کار مردم به مردم» سرمی‌دهند اما در مقام عمل و اقدام، مردم را از این‌گونه صحنه‌ها گریزان می‌کنند و با ضوابط و مقررات پیچیده و گره‌زننده  کارها، اجازه نمی‌دهند که جامعه از این نعمت‌های خوب خدا برخوردار باشد و به گسترش و توسعه جنگل‌ها بپردازد و این‌گونه است که زمینه برای رانت و ویژه‌خواهی فراهم می‌شود.