آنانکه بر طبل ملوک‌الطوایفی می‌کوبند!

 

بنابر ضرب‌المثل قدیمی «یکی می‌مرد از درد جدایی/ یکی می‌گفت خانم زردک می‌خواهی!»، این روزها سخنان حکیمانه‌ی! بسیاری را به بهانه‌ی کرونا، از زبان افراد خیلی خوش! به‌ویژه کسانی که تنها پهلوان‌پنبه‌ها و قهرمانان بادبادکی‌ در فضای مجازی بیش نیستند می‌شنویم که همچنان همگان در خانه بمانند و کسب‌وکارها همواره تعطیل باشد و …. که به‌قول معروف نفس این‌گونه افراد از جای گرم بلند می‌شود.

این خیلی خوش‌ها، بدون آنکه کوچک‌ترین توجهی به حال‌وروز مردم داشته باشند، تنها به دادن فتوا می‌پردازند، گویی از اوضاع و احوال خبری ندارند!

دولتی که برای تامین حداقل‌های مردمِ گرفتارآمده در بند کرونا، بودجه‌ای را در اختیار ندارد و قادر نیست حتی یک ریال از بودجه‌ی مجموعه‌هایی که در خوشبینانه‌ترین نگاه، خروجی آن‌ها صفر است!، کم کند، چگونه مردم را به‌مدت طولانی در خانه‌ها محبوس نگه دارد تا حضرات والایی که هیچ‌گونه دغدغه‌ی مالی ندارند، با خیال آسوده از تهدیدهای کرونا مصون و محفوظ بمانند!؟

ازسوی دیگر، مگر بدون آموزش‌های لازم و احساس تعهدِ جامعه نسبت به رعایت تمام اصول بهداشتیِ مربوطه می‌توان از حملات تاریک این ویروس جهان‌گیر رهایی یافت؟!

به‌یقین آنانکه از فاصله‌گذاری اجتماعی و فیزیکی و لزوم تمهیدات مرتبط، هنوز به برداشت لازم نرسیده‌اند، نه در خانه می‌مانند و نه در بیرون از خانه به اصول بهداشتی پایبند بوده و خواهند بود!

به‌جای کوبیدن بر طبل ملوک‌الطوایفی و تفاوت‌گذاری بین کلان‌شهرها، به فکر زندگی مردم باشید و تلاش کنید با رعایت دقیق و کامل پروتکل‌های اعلام‌شده برای صنوف گوناگون، هم کسب‌وکارها رونق یابد و هم این بلای عظیم با همدلی و وحدت‌رویه از جامعه دور شود.

کوبندگان بر طبل ملوک‌الطوایفی به این پرسش‌ها پاسخ دهند که آیا این ویروس به‌هرصورت باقی نخواهد ماند؟ و مراقبت‌ها را باید روزی کنار بگذاریم؟ مگر به‌طورمثال برای رهایی از ایدز، آنفلوآنزا و….. هیچ‌گونه مراقبتی را لازم نداریم!؟

به‌هرحال این ویروس چه شدت یابد و چه ضعیف شود، ازاین‌به‌بعد با بشر خواهد بود و همواره مراقبت‌های ویژه در این مورد را نیز مانند سایر ویروس‌ها لازم دارد و خواهد داشت.

اگر برای جامعه‌‌ای که به سختی‌ها و تنگناهای بسیار دچار شده است، دل می‌سوزانید، بیایید و زمینه‌ها و زیرساخت‌های لازم برای رهایی از دلمردگی‌ها و افسردگی‌ها را فراهم و حملات خود را متوجه کسانی کنید که با گریه و زاری و خمودگی و ناشادی مردم کاسبی‌های پررونقی راه انداخته‌اند!

بیایید کاری کنیم تا افسردگی‌هایی که زاینده‌ی خشونت و درگیری، مشکلات و معضلات بسیار اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و … است، گریبان جامعه را رها کند تا مردمی شاد، مهربان، مبادی آداب، دارای سواد لازم بهداشتی و … داشته باشیم.