شایسته طلبی یا سهم خواهی!؟
با نگاهی اجمالی به وعدههای انتخاباتی دکتر پزشکیان و اینکه به دنبال وفاق ملی و شایستهسالاری و … است، با آنچه از خواستههای ستادهای انتخاباتی وی مشاهده میشود، درمییابیم، فاصلههای بسیاری وجود دارد که احتمال تکرار سریالهای کسالتبار اصلاحطلبی بیمحتوا و اصولگرایی بیمایه بازهم گریبان ملت را بگیرد و سفارشیهای ویژه! جایگزین شایستهها و کارآمدها شوند.
جای تأسف بسیار است که همواره پس از هر انتخابات، ماهها وقت ملت تلف شده و آنچه باید برای مردم انجام شود، به گورستانِ فراموشی سپرده میشود و حضرات سهم خواه در پی تقسیم غنائم جنگی (انتخاباتی) با یکدیگر به رقابت میپردازند!
از سوی دیگر مَگَسان دور شیرینی نیز بهمحض اینکه احساس کنند، مسئولی احتمال رفتن و … دارد، با بیشرمی تمام، تعریف و تمجیدها و سرخم کردنهای دیروز را مبدل به بیاعتنایی و حتی ستیز با وی میکنند تا بلکه از این نمد برای خود کلاهی بدوزند!
در مورد این جماعتِ هم نابخرد و هم نان به نرخ روز خور، چه بهجا و درست گفتهاند که «خلایق آنچه لایق!» و چه صدمات و ضربههایی تاکنون ملت و کشور از این پشیزهای ذلیل و ضعیف، خورده که اغلب غیرقابلجبران بوده است.
اینگونه بیمقدارهای بیریشه، حتی از مگس و خرمگس هم بیارزشتر هستند، چراکه مگس پس از میل کردنِ نجاست و یا شیرینی، سیر میشود اما این پسماندهای آویزان به قبای صاحبهای مقام و منصب، از نجاستخواری خود هرگز سیر نمیشوند.
ثبت دیدگاه