این یادداشت شهریورماه سال ۱۳۹۲ منتشر و امروز به قالب جدید سایت نانوشتهها منتقل شده است.
در آشفتهبازاری که نخبه و پخمه را کنار یکدیگر مینشانند
قاعدتا، نخبگی با ملاک و معیارهایی سنجیده میشود که آن نیز تنها از عهده خود نخبگان در زمینههای گوناگون برمیآید و معمول است که افراد اثرگذار در ابعاد مختلف به نحوی که جامعه تاثیرات مثبت برگرفته از تلاش آنان را به طور ملموس و عینی حس و لمس کند و از فواید آنها بهرهمند شود، نخبه قلمداد میشوند.
اما آنان که زیرکانه، مزدورانه و مزورانه به نان و نوای «فردی» میرسند و صرفا به عنوان کسانی که بیشتر بهرهبرداری «شخصی» داشتهاند، نه تنها عنوان پرمحتوا و غنی نخبگی با قد و قواره آنان تناسب ندارد، بلکه به لحاظ اینکه تمام هستی را در گردآوریهای دنیوی و مادی پنداشتهاند، صفتی جز پخمگی را شامل نمیشوند.
پدر و مادر شهیدان گرانسنگی که نه تنها مسلمانان بلکه جامعه انسانی از اثرگذاری وجود نازنین فرزندان شهیدشان بهرهمند شده است با سرمایهبردارانی که شلوارهای وصلهای خود را به کت و شلوارهای چند میلیونی و دخمه محقر استیجاری خود را به مالکیت کاخها و ساختمانهای آنچنانی مبدل کردهاند، فاصلهای از اوج کهکشانها تا قعر اقیانوسها دارند.
شاعران اشعار برگرفته از عشق ،دلاوری و وطندوستی با شعرگویانی که کلمه کلمه و جمله جمله آنان با طعم افیون، ذهن جامعه را توهمی میکند، چونان سفیدی و سیاهی با یکدیگر در تضاد هستند.
آنان که عمر گرانبهای خود را هزینه علم و دانشی کردهاند تا از پرتو آن انسانها تعالی یافته و در خور شأن انسانی زیست مناسب داشته باشند، با سرمایهبردارانی که کاخهای آنان با نابودی و محو شدن کوخهای بسیار، برافراشته شده، به روشنی و تاریکی میمانند که یکی در مقابل دیگری قرار گرفته است.
اگر چنین نیست پس باید امثال شهرام جزایریها را برترین نخبگان بنامیم و آقازادههایی که ثروت و قدرت عمومی و ملی را به تصاحب فردی و خانوادگی درآوردهاند، شاخص در سبک زندگی ما شوند!!
و ای کاش روزی فرا رسد که دیگر صاحبمنصبانی که از صدقه سر شهدا و انقلابیونی که امروز با برچسبهایی نظیر «تندرو»، «افراطی» و … با آنان برخورد میشود، سلیقهای و بر اساس منافع فردی، گردنکلفتها و همولایتیها را به عنوان نخبه به جامعه تحمیل و اینگونه بیپروا به نخبگانی که اصلیترین و مهمترین سرمایههای کشور مقتدر و خدایی ما هستند، توهین نکنند، هرچند که «نخبگان واقعی» که صرفا در یک عنوان خلاصه نمیشوند، در اعماق دل نسلها جای گرفته و هماره محترم شمرده میشوند.
ثبت دیدگاه