تندرستی یا خوشمزگی؟!
با نگاهی اجمالی به برنامههای رادیو – تلویزیونی و کتابهای آشپزی به واقعیتی تلخ برمیخوریم که خوشمزگی بر تندرستی غلبه یافته و بیشتر مزهی خوراکیها در نظر گرفته شده تا کیفیت و غنی بودن آنها و آنچه در بین مردم رواج یافته در مرتبهی نخست طعم و مزه و رنگ و بوی خوراکیهاست و تنها درصد اندکی به آثار سلامت بخشی و یا زیانآوری آنها توجه میکنند.
گُسترشِ بیماریهای غیرواگیری مانند سرطان، دیابت، فشارخون و … ناشی از همین بیتوجهیها به کیفیت خوراکیهاست که متأسفانه در نسلهای جوانتر رو به فزونی گذاشته است، ازاینروی بار مالی سنگینی هم به خانوادهها و هم به دولت وارد کرده و میکند.
غربالگریهایی که میتواند از بسیاری بیماریها جلوگیری کند و هزینهی آن بهمراتب از هزینههای دارو و درمان اینگونه بیماریها کمتر است، در لابهلای تنگناها و تنگدستیهای دولت و اختصاص بودجههای ناروا به شماری از مجموعههای بیخاصیت، گُم شده و همانند دیگر ضروریاتی که قربانیِ بیفایدگیها و پوچیها شده، جان و تندرستی مردم را به مُخاطره انداخته است.
از سوی دیگر تناقضگویی در برنامههایی با عنوان سلامتی، طب سنتی و …. در صداوسیما، جامعه را سردرگم کرده و به سمتوسوی اظهارات شیادانه در فضای مجازی کِشانده است.
در یک برنامه، مُتخصصی، طب سنتی را قبول ندارد و به رسمیت نمیشناسد و در برنامهای دیگر، بهاصطلاح طَبیبی راه نجات آدمها از شَرِّ تمام بیماریها را پایبندی به این سُنّت بَرمیشُمارد!
در بخشهای تجاری، خوردنیهای بسیار خوشمزهای که میتواند جامعه را به بیماریهای گوناگون بکشاند، بهصورت مدام و پیوسته تبلیغ میشود و جالب اینکه در برنامههای بهاصطلاح سلامتمحور، خوردن اینگونه خوراکیها را منع میکنند و خطرناک مینامند!
در یک سُخن:
ثبت دیدگاه