مدیریتِ سردرگم و بلاتکلیف!

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی:

بزرگترین خطر، عادی شدن موضوع اعتیاد در سطح آحاد جامعه است

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: بزرگترین خطر، عادی شدن آسیب‌های اجتماعی و موضوع اعتیاد در سطح مردم و آحاد جامعه است و اگر این موضوع در سطح جامعه به یک موضوع عادی تبدیل شود، طبیعتا با مشکلات و دشواری های بیشتری مواجه می شویم.

به گزارش ایسنا، محمد شریعتمداری در مراسم افتتاح سراسری مراکز جامع درمان و بازتوانی اعتیاد برای اولین بار در کشور در ۲۳ استان کشور بیان کرد: بزرگترین خطر، عادی شدن آسیبهای اجتماعی و موضوع اعتیاد در سطح مردم و آحاد جامعه است و اگر این موضوع در سطح جامعه به یک موضوع عادی تبدیل شود، طبیعتا با مشکلات و دشواریهای بیشتری مواجه میشویم.    

شریعتمداری یادآور شد: لایحه مرکز ملی اورژانس اجتماعی توسط سازمان بهزیستی کشور تهیه شده است که به زودی تقدیم دولت می‌شود و پس از تصویب مراکز اورژانس اجتماعی در سراسر کشور یک سامان ملی پیدا می‌کند و همچون آتش‌نشانی با تماس فرد بر سر واقعه همسرآزاری، کودک‌آزاری و … حضور پیدا کنند و یکی دیگر از اقدامات شایسته افتتاح مراکز + زندگی است که در ۲ هزار و ۴۰۰ نقطه کشور با بکارگیری ۱۱ هزار مددکار اجتماعی به زودی به صورت رسمی توسط رئیس جمهوری افتتاح خواهد شد.

……….

تحلیل این خبر …..

مدیریت سردرگم و بلاتکلیف!

در کشور ما، نگاه متولیانِ امرِ اعتیاد، در دوره‌های مختلف مدیریتی، متفاوت و گاهی نیز متضاد بوده است و در این زمینه شاهد چرخش ۱۸۰ درجه‌ای مسئولان ذی‌ربط بوده‌ایم، چراکه برخوردهای جدی، انتظامی و …. کم‌کم روبه ملایمت گذاشت و از دیدگاه آنان، مجرم مستحق مجازات، مبدل به بیمار قابل‌ ترحم شد، به‌گونه‌ای که حتی گاهی برای اشخاص معتاد حق و حقوقی نیز قائل شده‌اند و هزینه‌های سنگینی نیز در این رابطه صورت گرفته و می‌گیرد.

در دوره‌ای از مدیریت، بحث سهمیه‌بندی و کوپنی شدن مواد مخدر مطرح اما در زمانی دیگر این نظر با مخالفت‌های شدیدی مواجه شد.

مدیریت‌ها در رابطه با معتاد و اعتیاد، دچار فرازونشیب‌های بسیاری شده است. در این زمینه هم شاهد دور کردن معتادان از سایر اقشار مردم و نگهداری آنان در اردوگاه‌های خارج شهر و هم آوردن این دسته از جامعه به قلب شهرها و ارایه خدمت به آنان در مکان‌های عمومی و حتی در مجاورت محل‌های سکونت بوده‌ و هستیم.

این موضوع نیز مانند بسیاری از موضوع‌های دیگر، دستخوش آزمون و خطا و صرف هزینه‌های هنگفتی شده که اگر تنها در بخش پیشگیری و زدودن زمینه‌های روی آوری افراد به این مهلکه می‌شد، به‌یقین امروز شاهد این‌همه صحنه غیرقابل‌تحمل و رنج‌آور نبودیم و سرمایه‌های به هرز و هدررفته اجتماعی به داشته‌های ارزشمند و امیدآفرین جامعه مبدل می‌شدند.

چنانچه دیدگاه ها با منطق، استدلال و دلسوزی همراه بود، برای مبارزه با اعتیاد، زمینه‌های اشتغال، شکوفایی استعدادها و بهبود اقتصادی فراهم می‌شد تا هم این بلای خانمان‌سوز و دودمان‌برانداز، گریبان کشورمان را نمی‌گرفت و هم در سطح جامعه شاهد آسایش، آرامش، نشاط، تندرستی و …. مطلوب بودیم.