گذر از چه باید کَردها …..

در سال‌های اخیر هزاران بار، هم از زبان مسئولانی که خود موظف به پاسخگویی بوده و هستند و هم در بیان و نوشته‌های منتقدها، صاحب‌نظرها و …، بایدها و چه باید کردها را به‌طور مکرر و مداوم شنیده و خوانده‌ایم و دیگر کمتر فردی وجود دارد که از کم و کیف این بایدها بی‌خبر باشد. اما همچنان در این مرحله توقف و سکون وجود داشته و دارد.

گویی قرار نیست هرگز به مرحله‌ی محاکمه و مواخذه‌ی کسانی که مکلف به انجام این‌همه باید بوده و هستند، برسیم و تکلیف ملک و ملت را روشن کنیم!

این وضعیت، بازار بِزَن‌ودرروها را رونق بخشیده و هیچ مسئولی از بازخواست و مطالبه گریِ مردم باکی نداشته و ندارد و در چنین مختصاتی هرگز نمی‌توان انتظار حق‌طلبی و حق‌خواهی در سایه‌ی قانون را داشت که البته خروجی آن جز ناامیدی، بی‌انگیزگی، مهاجرت، نارضایتی، بدبینی، خشم و نفرت، فرارِ سرمایه‌های مختلف و … نبوده و نخواهد بود.

تا زمانِ طرح پرسش و دادخواست فرانرسد و اینکه کی و یا چه کسانی ملزم به انجام بایدها بوده و هستند در پرتو قانون و احساس امنیت و آزادی، به‌صورت مطالبه‌ی عمومی درنیاید و بازار نقدِ مستدل و مبتنی بر منطق و همچنین نقدپذیری رونق نگیرد و هزینه‌های مسئولیت، سنگین و بازدارنده‌ی تخلف و تخطی نشود، هرگز رنگ و بوی توسعه‌ی پایدار و پیشرفتِ متعالی را نخواهیم دید.