زمانِ منبر و مونولوگ سَرآمده است
شُماری از افراد در جهانِ درونیِ خود فرورفته و دُچار پِندارههایی شدهاند که آنان را از راستینگیها دور کرده و همچنان در گُمراهی و تاریکی زیست میکنند.
فَناوریهایِ روزافزونِ پیشرفتهای که مَردُمان را در پَهنهی جهان به یکدیگر پیوند زده و توان زیستن در پنهان و پنداشتِ نادرست را از گرفتارشده ها در خود و خودیهای آنان سِتانده، مونولوگ و منبر را به مرگ رسانده و میدان و میدانداری را به گُفتوشُنودهایِ چند سویه و دیالوگ سِپُرده است.
پویش و جُنبشِ جهانیان، گام بَرداشتن بهسوی گُفتنِ همراه با شنیدنِ نِگرشهای گوناگون پای گِرفته، بهگونهای که این راستینگی گُریزناپذیر است.
رسانههای مونولوگ پایه، به فروپاشی نزدیک و رسانههای جان گرفته از گُفتوشُنود و استوارشده بر ستون دیالوگ، روزبهروز توان و گُستردگیِ بیشتری مییابند.
ثبت دیدگاه