ایستایی کرونا در چَرخه‌ی پایمالیِ حقوق شهروندی!

حاکمیتِ تک‌نگاهی در مدیریت‌های راحت‌طلبانه و نگاه‌های سطحیِ دورشده از واقعیت‌ها، جَوّزدگی، شعارمحوری و برگزیدن روش‌های پوپولیستی، نبود و یا پایین بودن سطح آگاهی‌های همگانیِ بهداشتیِ مرتبط، پایمال کردنِ دانسته و نادانسته‌یِ حقوق شهروندی و ادامه‌ی جنگ‌های هم مُتحجرانه و هم قدرت‌طلبانه‌ی باندی و جِناحی و ….، اوضاع و احوالی را رقم زده است که این‌بار نیز مانند همیشه، تنها اقشار ضعیف و جاماندگان در نقاط کورِ اقتصادی، ملزم به تحملِ بار سنگین، کمرشکن و مردافکنِ آن شده‌اند.

برخی با این تصور که کرونا به همین زودی‌ها دست از سر بَشر برمی‌دارد، تنها نسخه‌ی شفابخش را «قرنطینه» می‌دانند و بر این تصور هستند که جامعه هیچ‌گونه نیازی به آموزش‌های لازم در زمینه‌ی رعایتِ پروتکل‌های تعریف و تدوین‌شده و پایبندی به حقوق شهروندی ندارد و در یک کلام، پاک کردن صورت مسئله را تنها راه رهایی می‌پندارند. گویی ناآگاهانی که هنوز رعایت فاصله‌ی اجتماعی و فیزیکی برای آنان معنا و مفهومی ندارد، بیگانه‌ها با حقوق شهروندی و اصول و موازین آن و ….، دیگر در سطح جامعه پیدا نخواهند شد! و رعایت نکات اصلیِ حیاتی، فقط برای یک مدت کوتاه لازم است!

…… و این‌گونه است که هزاران مصیبت را به بدبختی‌های کرونا افزوده‌اند و درعین‌حال ژست‌های «مردم‌دوستانه» هم می‌گیرند!

همان‌گونه که پیش‌تر نیز گفتیم؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم، درحال‌حاضر، چاره‌ای جز پذیرفتنِ سبک زندگیِ کرونایی نداریم.